تحلیل کمّی فرصت‌های رشد و سودآوری سازمان های صنعتی با توجه به معیارهای انتخاب تأمین‌کنندگان در زنجیرۀ تأمین تاب‌آور

Abstract

امروزه رویکرد­های ناب، تاب­آور و سبز بودن به عنوان پارادایم­های زنجیرۀ تأمین به سازمان ها این امکان را می­دهند که به صورت رقابتی در بازار فعالیت کنند. تاب­آوری، توانایی سیستم برای بازگشت به حالت اولیه خود و یا حالتی بهتر پس از ایجاد اختلال است. این امر می­تواند موجب رشد انگیزه برای بررسی میزان تاب­آوری در سطوح استراتژیک، ناشی از ریسک شود. در پژوهش حاضر به تبیین مدلی جهت شناسایی معیارهای انتخاب تأمین­کنندگان در زنجیرۀ تأمین تاب­آور پرداخته شده‌است. ابعاد اصلی مدل مذکور از بررسی پیشینه نظری زنجیرۀ تأمین تاب­آور گرفته شده‌‌است که به وسیله تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید قرار گرفت. معیارهای­ اصلی این مدل عبارتند از: معیارهای عملیاتی، معیارهای کنترل ریسک و معیارهای پشتیبانی- زیست محیطی. در پژوهش حاضر جهت تعیین میزان اهمیت هر یک از ابعاد مدل، از نظر کارشناسان حوزه صنایع و استادان دانشگاه و همچنین مدلسازی غیرخطی فازی استفاده شده است. نتایج حاصل از مدلسازی ریاضی نشان می­دهد که معیارهای عملیاتی در رتبه اول قرارگرفته است.