بررسی اثر مدیریت زراعی گیاهان قبلی و سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم‏ هایولا 401 در منطقه اهواز

Abstract

در این پژوهش اثر مدیریت های زراعی گیاهان قبلی و سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد کانولا در منطقه اهواز بررسی شد. این آزمایش به صورت کرت‏های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 88-1387 و 89-1388 در مزرعه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین- اهواز انجام شد. در سال زراعی 88-1387 گیاهان قبلی برنج، مخلوط جووشبدر، ذرت، کلزا، گندم، ماش و آیش، و در سال زراعی 89-1388 کانولا رقم هایولا 401، در کرت های اصلی و سطوح نیتروژن شامل صفر، 100، 160 و220 کیلوگرم در هکتار در کرتهای فرعی اعمال شدند. اثر گیاهان قبلی بر عملکرد دانه، تعداد خورجین در واحد سطح و وزن هزار دانه معنی دار بود. در بین گیاهان قبلی بیشترین وزن هزار دانه کانولا از گیاه قبلی ماش، بیشترین عملکرد دانه و بالاترین تعداد خورجین در واحد سطح از آیش و سپس از ماش به دست آمد. افزایش مصرف نیتروژن با عملکرد و اجزای عملکرد همبستگی مثبت نشان داد. مصرف نیتروژن تا 160کیلوگرم در هکتار منجر به تولید حداکثر وزن هزار دانه، عملکرد دانه و تعداد شاخه های فرعی شد. افزایش سطح نیتروژن تا 220 کیلوگرم در هکتار بیشترین تعداد خورجین در سطح و تعداد دانه در خورجین راتولید کرد هرچند که با عملکرد 160 کیلو گرم در هکتار تفاوت معنی داری را نشان نداد، کمترین مقدار از تمام صفات مذکور از سطح نیتروژن صفر به دست آمد. اثر متقابل گیاهان قبلی و سطوح نیتروژن بر هیچکدام از صفات مورد مطالعه معنی دار نبود.