نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمهدوی, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:35:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:35:05Z
dc.date.available1399-07-09T01:35:05Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:35:05Z
dc.date.issued1995-08-23en_US
dc.date.issued1374-06-01fa_IR
dc.date.submitted2017-03-04en_US
dc.date.submitted1395-12-14fa_IR
dc.identifier.citationمهدوی, مسعود. (1374). قرآن در مثنوی. پژوهش های قرآنی, 1(2), 275-314.fa_IR
dc.identifier.issn2251-9815
dc.identifier.urihttp://jqr.isca.ac.ir/article_22430.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/202040
dc.description.abstractگزارشى از بهره‌بردارى‌هاى مولوى از قرآن در دیوان مثنوى معنوى است. مثنوى معنوى، سروده عارف نامى و شاعر متفکر، مولانا جلال الدین رومى است. از نمودهاى آشکار و جلوه‌هاى برجسته این اثر ادبى شگرف، حضور گسترده و کم نظیر قرآن در جاى جاى آن است.  دامنه تأثیر قرآن بر مثنوى، تنها محدود به الفاظ و تعبیرات آنکه بسیار بر گرفته از قرآن کریم است، خلاصه نمى‌شود، بلکه اوج بهره ورى مولوى از قرآن در پیام و محتواى مثنوى که در قالبهاى مختلفى چون داستان، حکایت، تمثیل و پند و... نمودار مى‌شود، به خوبى مى‌توان دید. نویسنده، کاربرد صناعاتى چون اقتباس، تلمیح، حلّ یا تحلیل و ترجمه را به همراه شرح و توضیح مختصر و ذکر نمونه‌هایى در مثنوى معنوى بیان کرده است.fa_IR
dc.format.extent312
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شعبه خراسان رضوی پژوهشکده اسلام تمدنیfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش های قرآنیfa_IR
dc.relation.ispartofQru’anic Reserchesen_US
dc.subjectمثنوى معنوىfa_IR
dc.subjectمولانا جلال الدین رومىfa_IR
dc.subjectصناعات ادبىfa_IR
dc.subjectاقتباسfa_IR
dc.subjectتلمیحfa_IR
dc.subjectتحلیلfa_IR
dc.subjectترجمهfa_IR
dc.subjectو ادبیّات فارسىfa_IR
dc.titleقرآن در مثنویfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume1
dc.citation.issue2
dc.citation.spage275
dc.citation.epage314


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد