نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباقری آشنا, زهراfa_IR
dc.contributor.authorابراهیم‌زاده اردستانی, سید وحیدfa_IR
dc.contributor.authorدهقانی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:34:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:34:01Z
dc.date.available1399-07-09T01:34:01Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:34:01Z
dc.date.issued2019-03-21en_US
dc.date.issued1398-01-01fa_IR
dc.date.submitted2017-09-02en_US
dc.date.submitted1396-06-11fa_IR
dc.identifier.citationباقری آشنا, زهرا, ابراهیم‌زاده اردستانی, سید وحید, دهقانی, علی. (1398). مطالعه ساختار پوسته و سنگکره در زیر رشته کوههای زاگرس بر اساس مدلسازی دادههای گرانی و ژئوئید. پژوهش های ژئوفیزیک کاربردی, 5(1), 15-28. doi: 10.22044/jrag.2018.6176.1157fa_IR
dc.identifier.issn2476-5007
dc.identifier.issn2476-499X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22044/jrag.2018.6176.1157
dc.identifier.urihttp://jrag.shahroodut.ac.ir/article_1146.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/201667
dc.description.abstractویژگی‌های خاص زمین‌شناسی و اقتصادی منطقه کوهزایی زاگرس محققان بسیاری را در دهه‌های اخیر متوجه خود ساخته است. با وجود پژوهش‌های صورت گرفته، همواره نیاز به مطالعات بیشتر احساس می‌شود. از این‌رو در این تحقیق بر آنیم تا به بررسی ساختار پوسته و سنگ‌کره با استفاده از مدل‌سازی تلفیقی داده‌های گرانی زمینی با دقت بالا و داده های ژئوئید، به‌منظور کاهش عدم قطعیت جواب‌های حاصل از مدل‌سازی میدان‌های پتانسیل، در این منطقه بپردازیم. منطقه مورد مطالعه از حوضه خلیج‌فارس آغاز و با عبور از زاگرس چین و گسل خورده، پهنه سنندج-سیرجان و کمان ماگمایی ارومیه- دختر در جنوب ایران مرکزی خاتمه می‌یابد. بررسی ساختار پوسته و سنگ‌کره با استفاده از مدل‌سازی مستقیم ترکیبی داده‌های گرانی و ژئوئید انجام می‌گیرد. در این راستا و با هدف افزایش قیود ساختاری مدل، از تحلیل نقشه ادامه فراسوی داده‌های شدت مغناطیس کل، به-منظور مقید سازی عمق بیشینه سنگ بستر، از نتایج تفسیر نقشه بی‌هنجاری سرعت موج S به عنوان تقریب اولیه‌ای از هندسه گوشته فوقانی و همچنین از مطالعات زمین‌شناسی به‌طور گسترده استفاده خواهد شد. بر اساس نتایج حاصل از مدل‌سازی، کمینه ضخامت پوسته با مقدار متوسط 40 کیلومتر در زیر حوضه خلیج‌فارس و بخش جنوبی زاگرس چین‌خورده واقع شده است که با حرکت به سمت شمال‌شرق به‌تدریج افزایش یافته و در زیر گسل اصلی زاگرس به مقدار بیشینه 66 کیلومتر می‌رسد. با عبور از پهنه سنندج-سیرجان عمق موهو مجددا کاهش یافته و در زیر حوضه ایران مرکزی به 42 کیلومتر می‌رسد. همچنین تغییرات ضخامت سنگ‌کره با نازک‌شدگی در زیر پهنه سنندج- سیرجان همراه بوده و از 220 کیلومتر در زیر صفحه عربستان تا 100 کیلومتر در زیر صفحه ایران مرکزی متغییر است. این نازک‌شدگی می‌تواند تاییدی بر فرضیه جداییش بخشی از سنگ‌کره در حال فرورانش صفحه عربستان به زیر صفحه ایران در طی مراحلی از تشکیل کوهزایی زاگرس باشد.fa_IR
dc.format.extent1912
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی شاهرودfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش های ژئوفیزیک کاربردیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22044/jrag.2018.6176.1157
dc.subjectزاگرسfa_IR
dc.subjectساختار پوسته و سنگ کرهfa_IR
dc.subjectمدلسازی مستقیمfa_IR
dc.subjectداده های گرانیfa_IR
dc.subjectداده های ژئوئیدfa_IR
dc.titleمطالعه ساختار پوسته و سنگکره در زیر رشته کوههای زاگرس بر اساس مدلسازی دادههای گرانی و ژئوئیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeسایر مقالاتfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و قطب علمی مهندسی نقشه برداری و مقابله با سوانح طبیعی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه هامبورگ، آلمانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue1
dc.citation.spage15
dc.citation.epage28


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد