نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایزدی, الهامfa_IR
dc.contributor.authorراسخ‌مهند, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:32:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:32:10Z
dc.date.available1399-07-09T01:32:10Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:32:10Z
dc.date.issued2018-02-20en_US
dc.date.issued1396-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-03-16en_US
dc.date.submitted1395-12-26fa_IR
dc.identifier.citationایزدی, الهام, راسخ‌مهند, محمد. (1396). میزان وابستگی نحوی و معنایی بندهای متممی در زبان فارسی. پژوهش های زبان شناسی, 9(2), 17-42. doi: 10.22108/jrl.2017.103115.1046fa_IR
dc.identifier.issn2008-6261
dc.identifier.issn2322-3413
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/jrl.2017.103115.1046
dc.identifier.urihttp://jrl.ui.ac.ir/article_22524.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/201069
dc.description.abstractوابستگی از مهم‌ترین روابط بین عناصر نحوی است. در وابسته‌سازی، واحدی به واحد دیگری وابسته می‌شود. یکی از انواع ساخت‌های وابسته، بند متممی است. در این پژوهش به بررسی میزان وابستگی نحوی و معنایی بندهای متممی زبان فارسی می‌پردازیم. افعال متممی فارسی را براساس عوامل معنایی ازجمله احتمال انجام فعل بند اصلی، هم‌ارجاعی و هم‌زمانی بین بند متممی و بند اصلی، در طبقات متفاوت وابستگی قرار داده‌ایم. سپس، با بررسی عوامل نحوی ازجمله زمان فعل بند متممی، حضور یا نبود متمم‌نما در بند متممی، هم‌واژگانی‌شدگی و یا حالت فاعلی و مفعولی در بندها مشخص کرده‌ایم که کدام افعال دارای بیشترین میزان پیوستگی بین بند اصلی و بند متممی هستند. آن دسته از بندهای متممی که بیشترین پیوستگی را با بند اصلی دارند، گرایش دارند که در یک جملة واحد با بند اصلی قرار بگیرند. در این پژوهش مشخص شد افعال بهره‌کشی بیشترین پیوستگی را بین بند متممی و بند اصلی دارا هستند و گرایش بندها در این افعال برای پیوند در یک جملة واحد بیشتر است؛ بنابراین، در بالای پیوستار متمم‌سازی قرار می‌گیرند. در کنار افعال بهره‌کشی، افعال وجهیتی با پیوستگی یکسان قرار دارند و در پایین پیوستار متمم‌سازی، افعال اداراکی- شناختی-بیانی قرار می‌گیرند که دارای کمترین پیوستگی بین بند اصلی و متممی هستند. با بررسی عوامل نحوی در پیوند بند متممی و بند اصلی، مشخص شد زبان فارسی از فرایند هم‌واژگانی‌شدگی در پیوند بندهای متممی استفاده نمی‌کند. این پژوهش پیوستاری از افعال متممی فارسی و تأثیر تصویرگونگی بر پیوند این افعال به‌دست می‌دهد.fa_IR
dc.format.extent446
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های زبان شناسیfa_IR
dc.relation.ispartofResearches in Linguisticsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/jrl.2017.103115.1046
dc.subjectبندهای متممیfa_IR
dc.subjectتصویرگونگیfa_IR
dc.subjectپیوستگی معناییfa_IR
dc.subjectافعال وجهیتیfa_IR
dc.subjectافعال بهره‌کشیfa_IR
dc.subjectافعال ادراکی-شناختی-بیانیfa_IR
dc.subjectنحوfa_IR
dc.titleمیزان وابستگی نحوی و معنایی بندهای متممی در زبان فارسیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری زبان‌شناسی، گروه زبانشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه زبان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان،fa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue2
dc.citation.spage17
dc.citation.epage42


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد