بررسی آکوستیکی همبسته های آوایی تکیه در زبان فارسی
(ندگان)پدیدآور
ابوالحسنی زاده, وحیدهنوع مدرک
Textمقاله علمی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این تحقیق، بهمنظور مطالعۀ همبستههای آوایی تکیه در زبان فارسی، یک جفت کمینه "تاب-ِش" (تاب او) و "تابش" (انعکاس نور) در جایگاه مسند جملهی «اون- مسند- فعل ربطی»[1] قرار داده شدند و جملههای مذکور به صورت خبری و سؤالی و با یک بار تکرار ضبط شدند. با استفاده از نرمافزار PRAAT، متغیرهای دیرش، انرژی، بسامد سازههای اول، دوم و سوم، مقدار بسامد پایه و مرکز ثقلِ طیفی واحدهای آوایی اندازهگیری شد. آزمون تولید با دوازده گویشور نشان داد که بسامد پایه مهمترین همبستهی آوایی تکیه در زبان فارسی  است و مقدار دیرش، انرژی، مرکز ثقل طیفی و بسامد سازه در تمایز تکیه نقش موثری ندارد.   [1] - «اون تاب-شه» [un  tɑb-eʃ-e] و « اون تابشه» [un tɑbeʃ-e].
کلید واژگان
دیرشبسامد پایه
مرکز ثقل طیفی
همبستهی آوایی
گروه واژه بست
شماره نشریه
8تاریخ نشر
2013-07-231392-05-01
ناشر
دانشگاه اصفهانUniversity of Isfahan
سازمان پدید آورنده
استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمانشاپا
2008-62612322-3413




