تاثیر سطوح مختلف تریپتوفان سنتتیک در جیره غذایی بر عملکرد رشد و پروفیل اسیدهای آمینه لاشه بچه ماهی قزل‏ آلای رنگین‏ کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

در این مطالعه تاثیر مقادیر مختلف اسید آمینه سنتتیک تریپتوفان در جیره بر برخی شاخص‌های رشد و کیفیت لاشه بچه ماهی قزل‌آلای رنگین­ کمان مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور تعداد 120 عدد ماهی قزل ­آلای رنگین‏ کمان (میانگین وزن اولیه 4/0±5/6 گرم) به صورت تصادفی در سه تیمار هر یک با چهار تکرار توزیع و با جیره های غذایی حاوی صفر (جیره شاهد)، 0/2 و 0/4 درصد تریپتوفان به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد افزودن تریپتوفان در سطوح 0/2 و 0/4 درصد به شکل معنی‌داری سبب افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، رشد روزانه و بقا نسبت به گروه شاهد شد (p<0.05). کمترین مقدار ضریب تبدیل غذایی (04/01±0/1) و بیشترین مقدار نسبت بازده پروتئین (02/48±0/2) در تیمار 4/0 درصد تریپتوفان به دست آمد. فراسنجه­ های افزایش طول و فاکتور وضعیت فاقد اختلاف معنی‌دار میان تیمارها بودند (p<0.05). بیشترین میزان پروتئین خام (21/1±62/61 درصد) در تیمار 0/4 درصد تریپتوفان مشاهده شد که با تیمارهای شاهد و 0/2 درصد تریپتوفان دارای اختلاف معنی‌دار بود (p<0.05). مقدار رطوبت میان تیمارها فاقد اختلاف معنی‌دار بود (p<0.05). در خصوص ترکیبات اسیدهای آمینه لاشه، بیشترین مقادیر متیونین (02/0±59/1 درصد)، متیونین+سیستئین (03/15±0/2 درصد)، ترئونین (01/35±0/2 درصد)، ایزولوسین (04/37±0/2 درصد)، لوسین (06/0±20/4 درصد) و والین (03/0±81/2 درصد) در تیمار 4/0 درصد تریپتوفان اندازه ­گیری شد (p<0.05). به­ طور کلی، یافته های این پژوهش نشان داد که اغلب فراسنجه ­های رشد قزل ‏آلای رنگین‏ کمان با اضافه کردن مقادیر مختلف تریپتوفان نسبت به گروه شاهد افزایش می ­یابد، هر چند لاشه بچه ماهیان در تیمار 0/4 درصد از غنای اسیدهای آمینه و پروتئین خام بالاتری برخوردار بود.