تأثیر چرای بلندمدت گاو در خصوصیات مورفولوژیک ریشة گونة Brachiaria decumbens و چگونگی توزیع آن در خاک (مطالعة موردی: چراگاه استوایی در کشور مالزی)

Abstract

هدف این مطالعه کمّی‌سازی واکنش ریشة گونة <em>Brachiaria decumbens </em>به چرای گاو در چراگاه استوایی در کشور مالزی بود. تیمارها عبارت بود از: چرای تناوبی با شدت متوسط (7_/2 واحد دامی در هکتار) در بلندمدت (33 سال) و عدم چرا. نمونه‌های ریشه همراه با خاک تا عمق 30 سانتی‌متر برداشت شد. خصوصیات مورفولوژیک ریشه‌ـ یعنی طول، قطر، سطح، و حجم آن‌‌ـ با استفاده از دستگاه WinRhizo Root Scanner اندازه‌گیری شد. چگونگی توزیع ریشه در واحد حجم خاک با استفاده از روابط مربوطه محاسبه شد. داده‌ها با روش تجزیة واریانس، اندازه‌گیری‌های مکرر، و آزمون <em>t</em> تجزیه و تحلیل شد. اثر چرا در طول ریشه و توزیع آن در خاک و متوسط قطر ریشه معنی‌دار نبود) 05_/0(<em>P</em> >. قطر ریشه در عمق میانی (10-20) و زیرین (20-30 سانتی‌متر) خاک در منطقة چراشده به‌ترتیب 50 درصد و 72 درصد بیش از مقادیر آن در سایت چرانشده بود )05_/0(<em>P</em> <. حجم و مساحت سطح ریشه و چگونگی توزیع آن‌ها در واحد حجم خاک در هر دو منطقة چرا و عدم چرا یکسان بود) 05_/0(<em>P </em>>. چرا، عمق خاک، و اثر متقابل آن‌ها تأثیر معنی‌داری در وزن ریشه و تراکم وزن ریشه در واحد حجم خاک داشت )05_/0(<em>P</em> <. در هر سه عمق خاک، وزن ریشه در سایت چراشده بیش از مقدار آن در سایت چرانشده بود )05_/0(<em>P</em> <. چرای تناوبی با شدت متوسط در بلندمدت تأثیر منفی در خصوصیات مورفولوژیک ریشة <em>Brachiaria decumbens</em> و نحوة توزیع آن‌ها در واحد حجم خاک نداشته است.