مقایسه تاثیر آموزش مبحث اختلالات آب و الکترولیت و اسید و باز به روش مباحثه گروهی (حل مسأله) با روش سخنرانی بر روی استدلال بالینی در کارورزان بخش اطفال

Abstract

<strong>مقدمه و هدف</strong>: در اکثر دانشگاههای دنیا یادگیری براساس حل مسأله جایگزین تدریس سنتی شده است ولی هنوز چالش های زیادی در جایگزینی این روش نوین یادگیری با روش های رایج سنتی وجود دارد. در این مطالعه،تاثیرآموزش مبحث اختلالات آب والکترولیت واسید و باز به روش مباحثه گروهی (حل مسأله)با روش سخنرانی بر روی استدلال بالینی در کارورزان بخش اطفال مورد مقایسه واقع شد. <strong>روش ها:</strong>41نفر از کارورزان دانشکده پزشکی دانشگاه آزاداسلامی مشهددربخش اطفال به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند.همسانسازی گروه ها از نظر نمره آزمونهای پره انترنی و علوم پایه انجام شد. سپس مبحث اختلالات آب والکترولیت واسید و باز در طول بخش سه ماهه اطفال در کنار برنامه رایج تدریس تئوری کودکان برای یک گروه به روش سنتی و برای گروه دیگر به صورت یادگیری براساس حل مساله در گروه های6-7 نفره انجام شد.سرفصل دروس برای هر دو گروه یکسان بود. ارزیابی دانشجویان از طریق آزمون تطابق متن ویژه ارزیابی استدلال بالینی که روایی و پایایی آن اثبات گردیده است وآزمونی استاندارد می باشد، انجام شد. داده ها بااستفاده از نرم افزارآماریSPSS وآزمون های t مستقل و زوج تحلیل شد. <strong>یافته ها</strong>: 41 انترن (21 نفر در گروه تدریس به روش سخنرانی و 20 نفر در گروه PBL) اغلب خانم (17 نفر و 13 نفر به ترتیب) وارد مطالعه شدند. میانگین سنی دانشجویان در هر گروه به ترتیب 1/1 ± 4/25 و 4/2 ± 4/26 بود. هیچگونه تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر سن، جنس، سال ورودی و نمره پره انترنی وجود نداشت.اگر چه نمرات استدلال بالینی در گروه PBL بالاتر بود اما تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 > P)، اما مردان (017/0 = P) و دانشجویان با نمرات پره انترنی بالاتر (03/0 = P) به نمرات استدلال بالینی بالاتری دست یافتند که از لحاظ آماری معنی دار بود. <strong>نتیجه گیری</strong>:در روش یادگیری بر اساس حل مساله،دانشجویان بیش تر به سمت تفکر هدایت میشوند و از حفظ کردن مطالب پرهیز می کنند. هم چنین این روش با ایجاد حس مشارکت گروهی موجب ایجاد انگیزش برای مطالعه بیش تر میشود.