انتخاب رگه های نتاج چغندرقند متحمل به شوری با مقایسه پتانسیل تولید و ضریب حساسیت به تنش در شرایط خاکهای

Abstract

برای بررسی رگه های چغندرقند متحمل به شوری از نظر عملکرد ریشه، درصد قند و قند سفید در هکتار، شش رگه نتاج همراه با دو توده اصاحی و یک شاهد نیمه متحمل به مدت دو سال در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در اراضی ساوه (خاک شور) و کمال آباد (خاک معمولی) مقایسه شدند. پس از برداشت محصول علاوه بر صفات فوق، خلوص شربت و مقدار سدیم و پتاسیم در ریشه مورد ارزیابی قرار گرفتند. ضریب حساسیت به شوری تیمارها از نظر عملکرد ریشه نیز محاسبه گردید، با در نظر گرفتن کلیه صفات، یک توده اصلاحی –II-B9529 و دو رگه نتاج 55-P.7233 و 148-P. 8001 نسبت به سایر تیمارها برتری و از نظر آماری بین آنها اختلاف معنی داری وجود داشته است. این دو رگه نتایج از نظر تولید قند سفید در هکتار قابل ملاحظه بود و در مقایسه با شاهد تفاوت معنی داری داشتند. این دو رگه نتایج از نظر تولید قند سفید در هکتار قابل ملاحظه بود و در مقایسه با شاهد تفاوت معنی داری داشتند. توده اصلاحی نیز بیشترین ریشه (26/18 تن در هکتار) را تولید کرد. در برنامه های بهنژادی این منابع ژنتیکی برای تهیه واریته های پیشرفته و متحمل به شوری مورد استفاده قرار خواهند گرفت.