بررسی و تنظیم پارامترهای سفتی پشتی و سفتی پیچشی صندلی کامیون‌ها در کاهش انتقال‌پذیری ارتعاشات جلو-عقب به راننده

Abstract

در این مقاله، صندلی کامیونی در نظر گرفته شده‌است که پشتی آن مجهز به کیسه هوای قابل تنظیم و مفصل پیچشی پشتی آن نیز قابلیت تغییر سختی دارد. به این ترتیب می‌توان برای هر راننده ضرایب فنریت پشتی و مفصل پیچشی متصل به آن را به‌نحوی تنظیم کرد که برای آن شخص کمترین ارتعاشات جلو-عقب به راننده وارد شود. دو مقدار بهینه سختی پشتی و سختی پیچشی آن جهت کاهش ارتعاشات جلو-عقب منتقل‌شده به راننده با جستجوی کامل بازه ممکن سختی‌ها استخراج می‌گردد. ریشه میانگین مجذور تابع انتقال ارتعاشات به‌کمک نرم‌افزار متلب و با فیلتر فرکانسی ارتعاشات جلو-عقب انسان نشسته، مربوط به استاندارد ایزو 2631، قسمت اول، سال 1997 وزن‌دار شده و به‌عنوان تابع هدف جهت کاهش انتقال‌پذیری ارتعاشات استفاده می‌شود. در نهایت، جهت بررسی عملکرد پشتی بهینه صندلی در شرایط واقعی، مدل انسان و صندلی از محیط آدامز ویو به محیط آدامز تراک منتقل می‌شود. به عنوان مورد مطالعاتی، نتایج شبیه‌سازی کامیون برای راننده 73 کیلوگرمی در قسمتی از سیکل رانندگی کامیون حمل زباله مربوط به صندلی معمولی و بهبودیافته مقایسه شده‌است. نتایج این مقایسه بهبود 35% ارتعاشات جلو-عقب را نشان می‌دهد. سپس برای وزن‌های 40 و 100 کیلوگرم این فرایند تکرار می‌شود.