ارزیابی رضایت‌مندی شهروندان از سیستم حمل و نقل درون‌شهری همدان

Abstract

<strong>حمل و نقل یکی از مهم‌ترین زیربناهای تشکیل‌دهنده زندگی شهری است که شکل و چگونگی توسعه اجتماعی و اقتصادی شهر را تعیین می‌کند. در این راستا، بررسی کیفیت حمل و نقل شهر همدان که می‌تواند در توسعه آن بسیار مفید باشد؛ مورد توجه قرار گرفت. جهت ارزیابی میزان رضایتمندی شهروندان از سیستم حمل و نقل از مدل رگرسیون غیرخطی و شبکه عصبی مصنوعی استفاده شد. بدین منظور ابتدا با تدوین پرسش‌نامه‌ای که بر اساس سه شاخص اصلی (وضعیت تجهیزات و تأسیسات، وضعیت ساختار کالبدی و وضعیت مدیریت و شیوه خدمات رسانی) پایه</strong><strong>‌</strong><strong>ریزی گردید؛ دیدگاه شهروندان جمع‌آوری شد. سپس با اتحاذ این شاخص‌ها به‌عنوان متغیر مستقل و میزان رضایت‌مندی به‌عنوان متغیر وابسته، یک مدل رگرسیون غیرخطی اجرا شد. میزان همبستگی و جذر میانگین مربعات خطای خروجی از این مدل به ترتیب به مقدار 914/0 و 334/0 مقدار بدست آمد. در رویکردی دیگر با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی، یک مدل با ساختار سه نرون ورودی، یک لایه پنهان و یک نرون خروجی پایه‌ریزی شد. همبستگی خروجی این مدل به مقدار 998/0 مقدار و جذر میانگین مربعات خطای آن در حدود 6 برابر کمتر از مدل رگرسیونی محاسبه شد. نتایج نشان دادند که مدل شبکه عصبی با تخمین توأمان روابط خطی و غیرخطی، از انعطفاف‌پذیری و قابلیت مناسب‌تری نسبت به رگرسیون غیرخطی برخوردار است. از طرفی شاخص‌های قیمت‌گذاری با ضریب (853/0)، برابری و رفاه با (795/0) و کاهش تقاضای سفر با (790/0) مقدار، اثرگذارترین شاخص‌ها در رضایت‌مندی شهروندان از شبکه حمل و نقل شهری هستند. </strong><strong> </strong>