بررسی و تحلیل توزیع جغرافیایی مراکز آموزشی منطقه تهران با استفاده از GIS

Abstract

نحوه ارائه و توزیع خدمات عمومی در بسیاری از شهرهای بزرگ کشورهای در حال توسعه به صورت ناقص و نامطلوب می باشد که چرایی این مسئله را م ی بایست در عوامل متعددی مانند عدم توزیع مناسب کاربری ها، عدم توجه به آستانه های جمعیتی، تراکم بالای جمعیت و تقاضای روز افزون استفاده از خدمات، عدم امکان تهیه زمین مناسب و ... جستجو نمود که در این میان کاربری های آموزشی به عنوان یکی از مهم ترین این خدمات از این مهم مستثنی نمی باشند. تهران به عنوان یکی از کلانشهرهای کشورهای در حال توسعه، در ارایه خدمات در زمینه های مختلف دچار نارسایی هایی به جهت کمبود و در برخی موارد به علت توزیع فضایی نامناسب می باشد و منطقه 15 نیز به عنوان جزیی از این بدنه درگیر چنین مشکلاتی است. هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل نحوه توزیع فضاهای آموزشی با استفاده نرم افزار GIS و ارائه الگوی پیشنهادی توزیع بهینه این مراکز می باشد. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که اکثر مراکز آموزشی در سطح منطقه بر اساس شاخص سازگاری، مطلوبیت و ظرفیت در وضعیت نسبتا مناسبی به سر می برند ولی توزیع فضایی این مراکز در سطح هر یک از نواحی منطقه 15 به صورت یکسان و متناسب با جمعیت لازم التعلیم آن ها نمی باشد. لذا احداث مراکز آموزشی در شعاع دسترسی مناسب، انتقال کاربری های ناسازگار واقع شده در مجاورت فضاهای آموزشی، کنترل و تقلیل آلودگی صوتی موجود در مراکز آموزشی مجاور بزرگرا هها از مهم ترین پیشنهادات می باشد.