پیوند زهد و حدیث در کتاب الزهد ابن مبارک
(ندگان)پدیدآور
پدیدآور نامشخصنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
زهد به مثابۀ یک شیوۀ زندگی و یک نحوۀ سلوک اخلاقی در دو سدۀ نخست هجری در بومهای گوناگون جهان اسلام رواج داشت. در این میان، ابن مبارک نخستین کسی بود که به گردآوری و دستهبندی روایات زهد پرداخت. وی محدثی بود که کوشید اندیشههای زاهدانه را بر پایۀ روایات نظم بخشد و نظریهمند کند. آشنایی وی با اندیشههای زاهدانۀ گوناگون و دیگر مکاتب اخلاقی رایج در بومهای مختلف سبب شد وی در تبیین شیوۀ زهد سازگار با سنت اسلامی منابعی گسترده داشته باشد و ازاینرو، نظریهای پذیرفتنی برای طیفهای گوناگون گراینده به زهد بازنماید. در این مطالعه بنا ست با شناسایی جریانهای زهد همعصر ابن مبارک، رَدّ هر یک از آنها را در روایات کتاب الزهد وی بازجوییم. چنان که خواهیم دید، وی نخستین کسی است که توانسته است معارف بومی زهد مکاتب مختلف را در هم آمیزد و اندیشهای فرابومی بازنماید.
کلید واژگان
تاریخ اخلاق اسلامیتاریخ زهد
مکاتب بومی جهان اسلام
سفیان ثوری
بصره
کوفه
حجاز
شام
شماره نشریه
59تاریخ نشر
2016-08-221395-06-01
ناشر
معاونت دانشجویی ـ فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی، پژوهشکدۀ قرآن و عترتIslamic Azad University, Research Institute for Qur’an and Etrat




