نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorافتخاری, عذراfa_IR
dc.contributor.authorگوهررستمی, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorبرومند, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:06:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:06:38Z
dc.date.available1399-07-09T01:06:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:06:38Z
dc.date.issued2018-07-23en_US
dc.date.issued1397-05-01fa_IR
dc.date.submitted2014-12-31en_US
dc.date.submitted1393-10-10fa_IR
dc.identifier.citationافتخاری, عذرا, گوهررستمی, حمیدرضا, برومند, محمدرضا. (1397). شناسایی موانع توسعه مدیریتی فوتبال زنان در ایران. مدیریت و توسعه ورزش, 7(2), 143-163. doi: 10.22124/jsmd.2018.3260fa_IR
dc.identifier.issn2322-4800
dc.identifier.issn2538-5348
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22124/jsmd.2018.3260
dc.identifier.urihttps://jsmd.guilan.ac.ir/article_3260.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/192310
dc.description.abstractهدف: این تحقیق با هدف بررسی موانع مدیریتی توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران انجام شده است. روش‌شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است و به صورت میدانی انجام شد. ابزار اندازه­گیری تحقیق، پرسشنامه 9 عاملی توسعه ورزش قهرمانی دی­بوسچر (2006) بود، که با مصاحبه و مبانی تحقیق توسعه پیدا کرد. جامعه آماری در بخش مصاحبه، مربیان تیم ملی فوتبال بانوان ایران در رده‏های مختلف سنی، بازیکنان ملی و داوران خبره زن بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند و تا رسیدن به حد اشباء مصاحبه انجام گرفت. در بخش کمی نیز جامعه آماری شامل مربیان (22 نفر)، سرپرستان (22 نفر) و داوران (22 نفر) و بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان (150 نفر) می­باشند. روش نمونه‌گیری در بخش داوران، سرپرستان و مربیان به صورت تمام‏شمار و برابر با جامعه آماری و در بخش بازیکنان از نوع هدفمند بوده است که بر اساس جدول مورگان، نمونه آماری انتخاب شدند. در مجموع 152 نفر به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. در نهایت اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و بهره­گیری از آزمون‏های آماری کلموگراف-اسمیرنف، فریدمن و تحلیل عاملی با نرم­افزار AMOS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که از بین نه مولفة سطوح مدیریتی، بعد اماکن و تسهیلات ورزشی با بار عاملی 895/0، بیشترین و بعد حمایت مالی با بار عاملی 464/0، کمترین موانع توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران را تشکیل داده‌اند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، عامل اماکن و تسهیلات ورزشی به عنوان مهم­ترین مانع مدیریتی توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران شناسایی شد. از آنجایی که ورزش زنان در ابتدای مسیر توسعه خود قرار دارد، در شرایط فعلی نیاز به توسعه­ی اماکن و تجهیزات ورزشی می­باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه گیلانfa_IR
dc.publisherUniversity of Guilanen_US
dc.relation.ispartofمدیریت و توسعه ورزشfa_IR
dc.relation.ispartofSport Management and Developmenten_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22124/jsmd.2018.3260
dc.subjectسطوح مدیریتیfa_IR
dc.subjectفوتبال قهرمانیfa_IR
dc.subjectموانع توسعهfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.titleشناسایی موانع توسعه مدیریتی فوتبال زنان در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد مدیریت ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشگاه شهید بهشتی تهرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage143
dc.citation.epage163


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد