دولت خودکفایی، دولت رابطه
چکیده
این مقاله به سنخ‌بندی دولت‌های اجرایی جمهوری اسلامی ایران و سیاست‌های حکومتی متناسب با هر سنخ می‌پردازد. این سنخ‌بندی با پیروی از کلیات روش ماکس وبر، به معرفی دو نوع مثالی یا ایده‌آل تایپِ دولت در ارتباط با جامعة مدنی، به نام‌های دولت خودکفایی و دولت رابطه انجامیده است که دولت‌های اجرایی این نظام سیاسی را در این دو نوع قرار می‌دهد. هدف، خلاصه‌کردن تنوعات موجود از دیدگاه گفتمانی، سیاست‌ها و اقدامات هر دولت در سطح جهت‌گیری کلان بوده است. چنین نگاهی می‌تواند جهت‌گیری راهبردی سیاست‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متناسب با پیامدهای هر یک از دو سنخ را به یکدیگر پیوند بزند. در این چهار بُعد، دولت رابطه عبارت است از دولت نخبه‌گرا، نوگرا، واسازی‌کننده و آزادی‌خواه، در حالی‌که دولت خودکفایی ویژگی‌های توده‌گرا، سنت‌گرا، بازسازی‌کننده و عدالت‌طلب دارد. در نتیجه‌گیری، راهی برای ایجاد همگرایی بیشتر در انتخاب سیاست‌ها پیشنهاد شده است.
کلید واژگان
جامعة مدنیایدهآل تایپ
رابطه
خودکفایی
دولت اجرایی
جمهوری اسلامی ایران
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2018-02-201396-12-01
ناشر
دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
دانشگاه علامه طباطبایی، دانشجو اندیشکده آصف، مدیر پژوهشاستاد/دانشگاه علامه طباطبایی
