فراتر از رویکردهای متعارف: قتل به‌مثابه کنش متقابل

Abstract

در عمده‌ی مطالعاتی که در حوزه‌ی قتل انجام شده، سعی بر آن است تا تفاوت در نرخ‌ قتل در مناطق مختلف توضیح داده شود. اما این مطالعات و نظریه‌های حاصل از آن‌ها علی‌رغم ارزش‌مند بودن قادر به پاسخ‌گویی به این سوالات نیستند که چه کسی، چه کسی را می‌کشد؟ یا در کجا و چه وقت و به چه دلیلی قتلی رخ می‌دهد؟ برخلاف روش‌های رایج که بیشتر به توصیف و تفسیر جنبه‌هایی از قتل می‌پردازد، تحقیق حاضر با تکیه بر روش کیفی و انجام 14 مصاحبه‌ی عمیق با 12 مرد و دو زن که مرتکب قتل عمد شده‌اند، به‌دنبال فهم جامع مجرمین است. ازاین‌رو درک شخصی مجرمان و معنابخشی به زندگی روزمره‌ی آن‌ها و شناسایی انگیزه‌های آن‌ها از اهداف عمده‌ی این تحقیق است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عمده‌ی قتل‌ها ناشی از تضاد میان افراد در شرایط مختلف است. پذیرش قتل به‌عنوان روشی برای حل تعارضات و تنازعات میان اشخاص باتوجه به متغیرهایی چون طبقه، جنسیت و سن متفاوت است. بیشتر جرایم قتل دربرگیرنده‌ی دو ویژگی اصلی است: اولا خشونت راهی پذیرفته‌شده است و دوم، حوادث معمولا در زمان و مکان خاص ترتیب داده نشده است. به‌عبارت دیگر حادثه توسعه می‌یابد؛ نه این‌که ازقبل ترتیب داده شده باشد. معمولا خشونت به‌وسیله‌ی شخصیتی تنازعی و دعوایی، شدت می‌گیرد و در آن قربانی و مجرم هر دو سعی می‌کنند وجهه‌ی خود را به‌قیمت نابودی طرف مقابل حفظ کنند. رابطه‌ی بین قربانی و مجرم و شباهت ویژگی‌های آن‌ها ما را به این فرض می‌راند که خشونت‌های مرگ‌بار بیشتر در روابط قرینه‌ای پدیدار می‌شوند، نه در روابطی که مبنی بر سلسله‌مراتب‌اند.