اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/ توجهی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

Abstract

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/توجهی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. نمونۀ پژوهش شامل 30 نفر بود که به‌طور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه‌های اضطراب اجتماعی (Connor et al., 2000)، افسردگی بک ویرایش دوم (Beck et al., 1996) و سندرم شناختی/توجهی (Wells et al., 2009) بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه یک‌ساعته به‌صورت گروهی تحت مداخله درمان فراشناختی قرار گرفت ولی گروه گواه هیچ مداخله‌ای را دریافت نکرد. در پایان مداخله، پس‌آزمون و سه ماه بعد از مداخله، پیگیری بر روی دو گروه آزمایش و گواه انجام شد. تحلیل داده‌های خام با استفاده از نرم‌افزار SPSS₂₁ و اجرای آزمون‌های توصیفی و استنباطی، تحلیل کوواریانس تک متغیره صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد در گروه آزمایش کاهش معنی‌داری در سندرم شناختی/توجهی بعد از مداخله مشاهده شد (001/0>P). این نتایج در مرحله پیگیری حفظ شد (01/0>P). با توجه به نتایج حاصله و تداوم اثر آن، به‌کارگیری درمان فراشناختی برای کاهش میزان سندرم شناختی/ توجهی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی توصیه می‌شود.