اثربخشی بازآموزی اسنادی بر سلامت روان فرزندان طلاق پسر مقطع متوسطه اول

Abstract

هدف از این مطالعه، تعیین اثربخشی آموزش بازآموزی اسنادی بر سلامت روان فرزندان طلاق بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را کلیه فرزندان طلاق پسر شهر ساری که در مقطع متوسطة اول مدارس این شهر در سال 95 مشغول به تحصیل بوده‌اند، تشکیل می‌دادند. نمونه موردمطالعه شامل 34 نفر از این جامعه بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 17 نفری (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه نسبت به تکمیل مقیاس سلامت عمومی (گلدبرگ، 1979) اقدام نمودند. در ادامه، یازده جلسة 45 دقیقه‌ای آموزش بازآموزی اسنادی برای گروه آزمایش برگزار شد. پس از پایان آموزش، هر دو گروه مجدداً ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل گردید. یافته‌های پژوهش نشان دادند که آموزش بازآموزی اسنادی به‌صورت معناداری موجب بهبود کلیه مؤلفه‌های سلامت روان (نشانه‌های جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی، علائم افسردگی) در اعضای گروه آزمایش شده است.