ارزیابی "فاصله‌گرفتن": روایی، پایایی و ساختار عاملی پرسشنامه تجربه‌ها در دانشجویان

Abstract

هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه تجربه‌ها (ارزیابی عامل فاصله‌گرفتن؛ فرسکو و همکاران، 2007 الف) در نمونه دانشجویی داوطلب از دانشجویان دانشگاه‌های تهران بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود و در آن 182 نفر دانشجو، پرسشنامه تجربه‌ها (فرسکو و همکاران، 2007 الف)، پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003)، پرسشنامه افسردگی بک-ویرایش دوم (بک، استیر و براون، 1996) و پرسشنامه اضطراب بک (بک و استیر، 1990) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی اکتشافی مورد تحلیل قرار گرفتند. همسانی درونی پرسشنامه تجربه‌ها 77/0 به‌دست آمد. به‌منظور بررسی روایی همگرا از خرده‌مقیاس ارزیابی مجدد پرسشنامه تنظیم هیجان استفاده شد و ضریب همبستگی (462/0 = r) به دست آمد. به‌منظور بررسی روایی افتراقی، از خرده‌مقیاس فرونشانی پرسشنامه‌های مذکور استفاده شد. پرسشنامه تجربه‌ها و خرده‌مقیاس فرونشانی همبستگی معنادار نداشتند (01/0>P < /span>). علاوه بر این، رابطه منفی میان پرسشنامه تجربه‌ها و پرسشنامه افسردگی بک-ویرایش دوم (01/0>P < /span>) و پرسشنامه اضطراب بک (01/0>P < /span>) به دست آمد. درنهایت، در تحلیل عامل اکتشافی، دو عامل به‌دست آمد. این پژوهش شواهد امیدبخشی از مشخصات روان‌سنجی پرسشنامه تجربه‌ها در جمعیت غیربالینی دانشجویی را نشان می‌دهد.