نگاره انحراف معیار گاما: ابزاری جدید جهت جدایش واحدهای سکانسی در توالی‏های کربناته با مثالی از سازندهای کنگان و دالان، میدان گازی پارس جنوبی

Abstract

استفاده از نگاره گاما در تعیین سکانس‏های رسوبی در مخازن کربناته به سبب دامنه تغییرات کم این لاگ در این مخازن کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه از نگاره گامای مربوط به سه چاه برای تعیین مرزهای واحدهای سکانسی سازندهای کنگان و دالان بالایی (پرمین- تریاس) در میدان گازی پارس جنوبی استفاده شده است. هر داده نگاره گاما از متوسط داده‌ها در کل چاه کسر گردید و سپس مقادیر به دست آمده با یکدیگر جمع شد تا مقدار تجمعی انحراف از معیار به دست آید. با توجه به اینکه رسوبات مربوط به هرسکانس یک واحد زایشی را تشکیل می‌دهند، تغییرات نگاره گاما که تأثیر بسیار کمی از فرآیندهای دیاژنزی می‌پذیرد، باید همواره در یک سکانس نسبت به یک مبدأ مشخص افزایش یا کاهش داشته باشد. این آنالیز در مرحله اول مرز بین سازندهای کنگان و دالان را در چاه‌ مورد مطالعه نشان داد. در مرحله بعد از متوسط نگاره گاما در هر سکانس تعیین شده به عنوان مبنا استفاده گردید و در مراحل دوم و سوم مرزهای سیستم‌ تراکت‏های این سکانس‏ها نیز مشخص گردید. در مجموع در مرحله سوم، چهارسکانس رده سوم در سازندهای مورد مطالعه تشخیص داده شد که منطبق با مطالعات پیشین سکانسی در این میدان بود. این فرآیند بر روی دوچاه دیگر از این میدان نیز اجرا گردیده و نتایج مشابهی را نشان داد. این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از نگاره گاما و آنالیزهای ساده و اولیه ریاضی می‌تواند منجر به شناخت دقیق مرز واحدهای سکانسی در سازندهای کربناته گردد.