اثر افزودن ذرات نایتینول بر خواص مکانیکی و ریزساختار هیدروکسی‬آپاتیت طبیعی بدست‬آمده از استخوان گوساله

Abstract

هیدروکسی‬ آپاتیت به دلیل خواص زیست‬ سازگاری، زیست‬ فعالی و توانایی پیوند با استخوان، به منظور ترمیم و جایگزینی استخوان مورد توجه قرار گرفته است. این ماده باوجود داشتن خواص مکانیکی ضعیف، خواص بیولوژیکی منحصر به فردی از خود نشان می‌دهد. این موضوع باعث تمرکز بیشتر مطالعات در راستای بهبود خواص مکانیکی این ماده تا جایگزینی آن شده است. یکی از راه‬ های بهبود خواص هیدروکسی‬ آپاتیت به عنوان یک بیوسرامیک، تهیه کامپوزیت بر پایه هیدروکسی‬ آپاتیت است.<br /> در این پژوهش از نایتینول به عنوان فاز تقویت کننده به منظور بهبود خواص مکانیکی هیدروکسی‬ آپاتیت استفاده شد. هیدروکسی‬ آپاتیت به روش سوزاندن استخوان گوساله، از منابع طبیعی تهیه شد و سپس کامپوزیت‬ های هیدروکسی‬ آپاتیت-نایتینول با 5، 10 و 15 درصد وزنی نایتینول به روش متالورژی پودر سنتز شدند. به منظور برررسی تحولات فازی رخ داده در کامپوزیت پس از زینتر و بررسی سطح مقطع شکست به ترتیب از آنالیز پراش پرتوی ایکس(XRD)، طیف سنجی پرتو فروسرخ (FTIR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) استفاده شد. سپس خواص مکانیکی نظیر استحکام فشاری و مدول الاستیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کامپوزیت هیدروکسی‬ آپاتیت-10% نایتینول دارای شرایط مناسب و بهینه از نظر خواص مکانیکی نسبت به سایر ترکیبات در نظر گرفته شده، است.