اثربخشی درمان ترکیبی فعال‌سازی رفتاری با پاروکستین بر اضطراب، افسردگی، ترس از ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

Abstract

در رویکرد ترکیبی روان‌درمانی با دارو‌درمانی، اثرات روان‌درمانی توسط داروها تقویت می‌شود. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری با داروی پاروکستین بر نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی، افسردگی، ترس از ارزیابی منفی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه‌تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، 24 نفر از مراجعان مراکز خدمات روان شناسی و روانپزشکی با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی در سطح شهر مشهد، به شیوه نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل کاربندی شدند. گروه‌ها قبل، بعد از مداخله و 3 ماه بعد از پس آزمون از نظر اضطراب اجتماعی، افسردگی، کیفیت زندگی و پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری‌های مکرر، نشان داد که درمان ترکیبی فعال‌سازی رفتاری با داروی پاروکستین در نمرات ترس، اجتناب، ناراحتی فیزیولوژیک، افسردگی، روان شناختی، روابط اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی خود و دیگران در پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار ایجاد کرده است. این تغییر معنادار در متغیر سلامت جسمانی فقط در پس آزمون مشاهده شد. به نظر می‌رسد رویکرد ترکیبی روان‌درمانی با دارو‌درمانی بر نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی، افسردگی، ترس از ارزیابی منفی موثر است و از این شیوه می‌توان در مداخلات بالینی با بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی استفاده کرد.