ارزیابی کارکرد مدیریت محله‌ای در محلۀ آرارات تهران بر پایۀ نمایه‌های حکم‎روایی خوب شهری

Abstract

امروزه، بزرگ‌شهرهای ایران همگام با کلان‌شهرهای گیتی با تنگناهایی پرشمار روبه‌رو شده‌اند که از آن میان، می‌توان به چالش‌های مدیریت شهری، به‌ویژه چالش مدیریت متمرکز، نمارش و اشاره کرد. پیرو همین، مدیریت شهری تهران پس از بنیان‌گذاری شورایاری محله، به راه‌اندازی الگوی نوین مدیریت محله‌ای روی آورد. این الگو هم‌پوش و منطبق با نمایه‌های حکم‌روایی خوب شهری است که بیشتر در کلان‌شهرها و برای مدیریت بهتر، نامتمرکز و مردم‌سالارانۀ شهرها کاربردی شده است. در این زمینه، مقالۀ پیش رو وضعیت نمایه‌های حکم‌روایی خوب شهری را در محلۀ آرارات از منطقۀ سه شهرداری تهران بررسی و سنجش می‌کند، تا به کارکرد هر یک از این نمایه‌ها در محلۀ مورد پژوهش پی ببرد. این پژوهش از گونۀ توصیفی- تحلیلی بوده و ابزار سنجش پرسش‌نامه است که پس از استخراج گویه‌های نمایه‌ها و بهره‌گیری از طیف سنجشی لیکرت، از کارشناسان درگیر مدیریت شهری که ساکن همیشگی محله بودند، پرسشگری شد. در این پژوهش، اندازۀ نمونه 20 تن (نفر)، روش نمونه‌گیری گزینشی و گونۀ پژوهش، کاربردی است. یافته‌ها با بهره‌گیری از آزمون پارامتری تی (T Test) برای آزمودن گمانۀ (فرضیه) یکم و آزمون ناپارامتری فریدمن (Friedman Test) برای آزمودن گمانۀ دوم در فضای نرم‌افزاری SPSSتحلیل شده‌اند. بر پایۀ نتایج مقاله، میان میانگین داده‌ها برای هشت نمایۀ تحت بررسی، تفاوت معناداری وجود دارد. این محله، در زمینۀ کارکرد میانگین مجموعۀ نمایه‌های حکم‌روایی خوب شهری، وضعیتی نسبتاً مطلوب دارد؛ ولی از دید کارکرد یک‌به‌یک نمایه‌ها، وضعیتی نامطلوب یا ضعیف دارد، چون بر پایۀ تحلیل وضعیت مطلوبیت میانگین برای مجموعۀ نمایه‌های هشت‌گانه، میانگین به‌دست‌آمده در دستۀ مطلوبیت نسبتاً مطلوب با سطح معناداری کمتر از خطای آماری 001/0 است. در زمینۀ آزمون گمانۀ یکم، چون از میان نمایه‌های حکم‌روایی خوب شهری، مشارکت و پاسخ‎گویی، در میان نمایه‌هایی با بیشترین میانگین رده‌ای جای دارند، بنابراین این گمانه هم در کنار گمانۀ یکم، هر دو با اطمینان آماری 99% پذیرش می‌شوند.