بررسی هیستوپاتولوژی تزریق داخل صفاقی ایزوترتینوئین بر پوست، کبد و کلیه جنین موش N

Abstract

اگرچه امروزه داروهای مؤثری در جهت کنترل و درمان بیماریها به بازار عرضه شده است، اما همچنان اثرات ناخواسته این داروها بر بدن انسان مطرح میباشد.<br />یکی از راه ً های بسیار مؤثر و مورد قبول در ارزیابی اثرات دارو بر بدن انسان، تجویز دارو به حیوانات آزمایشگاهی مخصوصا موش میباشد که به راحتی و در<br />بازه زمانی مناسب میتوان این اثرات را بررسی نمود. در این میان داروی ایزوترتینوئین علی رغم کاربرد بسیار وسیعی که در درمان آکنهی شدید ندولی مقاوم<br />به درمان، اختلال کراتینیزاسیون مقاوم به درمان، جلوگیری از سرطان پوست و همچنین سرطان سلولهای سنگفرشی سر و گردن دارد، اما اثرات ناخواستهایی<br />از دارو گزارش شده است، خصوصاً اینکه به علت اثرات تراتوژنیک در دوران بارداری منع مصرف دارد. اثرات این دارو وابسته به درمان طولانی مدت و<br />مصرف خوراکی آن میباشد، مثلأ در انسان طول درمان توصیه شده، برای آکنه 15تا 20هفته میباشد که این مدت طولانی، غالبأ سبب اثرات ناخواستهایی از<br />قبیل افزایش تری گلیسرید خون، مرطوب شدن پوست، اثرات سوء بر چشم، افزایش کلسیم خون و اختلالات ناخواسته دیگر میشود. در این تحقیق اثرات<br />هیستوپاتولوژی داروی ایزوترتینوئین پوست، کلیه و کبد جنین موشهایی که در طول دوره بارداری این دارو بصورت داخل صفاقی به آنها تزریق شده است،<br />مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تزریق داخل صفاقی ایزوترتینوئین در غلظت 1،3/5و 6میلی گرم در جنین موشهای گروه آزمایش منجر به<br />کاهش تعداد فولیکولهای مو، پرخونی، اتساع رگها و افزایش نفوذ پذیری رگها در کلیه و همچنین تجمع صفرا در کبد میشود، بطوریکه با افزایش دوز دارو<br />تغییرات مورد اشاره بارز تر خواهد بود