بررسی اثر عصاره‌ی هیدروالکلی کِبر (Capparis spinosa) بر پروتواسکولکس های کیست هیداتیک در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

سابقه و هدف: کِبر(Capparis Spinosa) گیاهی است دارای شاخه‌های چوبی دراز و باریک که عمدتاً در نواحی معتدل ایران و در دامنه‌ی کوه‌ها یافت می‌شود که در طب فولکلوریک به‌منظور درمان بیماری‌های انگلی انسان و دام‌ها کاربرد دارد. مطالعه‌ی حاضر به هدف بررسی اثر پروتواسکولکس کشی عصاره‌ی هیدروالکلی آن انجام شده است. مواد و روش ها: پس از تهیه‌ی عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه، کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی به منظور تعیین اجزای آن انجام شد. پروتواسکولکس‌ها از کبد‌های آلوده به کیست هیداتیک استخراج و پس از تعیین تست زنده بودن پروتواسکولکس‌ها به‌وسیله‌ی رنگ آمیزی ائوزین به مدت 30، 60 و 120 دقیقه در معرض غلظت‌های مختلف (10، 25، 50 و µg/ml‌100) قرار گرفتند. از آلبندازول نیز به‌عنوان داروی کنترل استفاده گردید. یافته ها: میزان اسکولکس کشی عصاره‌ی هیدروالکلی کِبر در غلظت µg/ml10 در زمان های 30، 60 و 120 دقیقه به ترتیب 6/30، 6/48 و 3/55‌% بود. آلبندازول با دُز مشابه در بازه‌های زمانی مشابه اثر کشندگی کمتری از خود نشان داد ولی در مقایسه با شاهد هر دو تیمار اثر معنی‌دار از خود نشان دادند(P< 0.05). بیشترین فعالیت اسکولکس کشی عصاره‌ی هیدروالکلی در غلظتµg/ml 100 و 30 دقیقه پس از تیمار، دیده شد. برای داروی آلبندازول این اثر در دُز µg/ml100 پس از 120 دقیقه مشاهده شد.نتیجه گیری: عصاره‌ی هیدروالکلی کِبر دارای اثر پروتواسکولکس کشی قابل قبولی در مقایسه با داروی آلبندازول است و می‌توان از آن به‌عنوان یک ماده‌ی پروتواسکولکس کش طبیعی استفاده کرد.<br /><br />