پیش بینی خلاقیت نوجوانان تیزهوش با توانایی های هوشی ، سبک های فرزند پروری ، نشاط معنوی و محبوبیت در خانواده

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ خلاقیت در دانش‌آموزان تیزهوش با نشاط معنوی، میزان محبوبیت والدین، سبک‌های فرزند پروری و ویژگی‌های شناختی است. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی با استفاده از روش همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پدران، مادران و فرزندان مشغول به تحصیل در مدارس تیزهوشان استان آذربایجان شرقی بودند. بدین منظور کلیه‌ 125دانشآموزان پسر متوسطه‌ اول مدرسه تیزهوشان علامه طباطبائی شهرستان بناب در سال تحصیلی 97-96 با استفاده از نمونهگیری هدفمند انتخاب و با آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد 81 دانش‌آموز دارای هوش‌بهر برابر یا بالاتر از 115 در هوش‌بهر کل یا یکی از مقیاس‌های آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهار به عنوان نمونه‌ تیزهوش انتخاب شدند. تحلیل‌های آماری با استفاده از SPSS انجام شد. ابزارهای پژوهشی استفاده‌شده در این پژوهش شامل: پرسشنامه‌های سبک‌های فرزند‌پروری، نشاط‌معنوی، محبوبیت‌والدین، آزمون خلاقیت و آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهار بودند. فرضیه‌ پژوهشی با استفاده از رگرسیون‌ چندگانه آزمون شد. نتایج نشان داد، سبک فرزند‌پروری مقتدرانه مادر (بتای 306/0)، نشاط معنوی (بتای249/0) از عوامل محیطی و هوش‌بهر کل (بتای234/0) از عوامل شناختی هستند که با خلاقیت رابطه دارند.