بررسی عوامل مؤثر اصول مدیریت سازمانی در ارتقاء عملکرد مدیران و ‏کارکنان به تفکیک زن و مرد در سازمان‌های خدماتی ‏(مطالعه موردی: سازمان‌های خدماتی شهر تبریز)‏

Abstract

یکی از عوامل مؤثر در افزایش بهره‌وری، اصول مدیریت سازمان است چون در سازمان‌ها سامان‌دهی اصول مدیریت خود را می‌طلبد و آگاهی مدیران از الگوها و تئوری‌های آن، انجام وظایف آن‌ها را آسان‌تر نموده و باعث موفقیت سازمان‌ها در نیل به اهداف‌شان می‌گردد. از طرفی چون مهم‌ترین منابع سازمان‌ها، نیروی انسانی است لذا موفقیت سازمان با تحقق اهداف اصول مدیریت مؤثر با بررسی عوامل مؤثر اصول مدیریت سازمانی در ارتقاء عملکرد مدیران و کارکنان در سازمان‌ها، مسئله این پژوهش بوده است. از طرفی با توجه به اهمیت و ضرورت ارتقاء عملکرد اصول مدیریت سازمان، تعیین عوامل مذکور برای ارتقاء عملکرد نیروی انسانی با محوریت رضایت و انگیزه اجتماعی سازمانی هدف اصلی بوده است. در این راستا جامعه آماری این بررسی مدیران و کارکنان به تفکیک زن و مرد سازمان‌های خدماتی شهر تبریز ‌می‌باشد. در واقع علت اصلی چنین تفکیکی، پی بردن به نظرات کارکنان بر حسب جنسیت نسبت به عوامل مؤثر اصول مدیریت سازمانی در ارتقاء عملکرد مدیران و گارکنان در سازمان بوده که با توجه به محدودیت‌هایی پنج نمونه از این سازمان‌ها جهت جمع‌آوری اطلاعات انتخاب و عوامل کلیدی اصول مدیریت مختلف مورد بررسی قرار گرفت. روش این بررسی بدین صورت بوده که پس از تشریح ویژگی‌های اصول مدیریت سازمانی شامل قانون، رفاه، شغل، زندگی، روابط، عدالت، مسئولیت‌پذیری و ترفیع، این سئوال طرح شد که کدام یک از اصول مدیریت سازمان در حال حاضر در سازمان محل کار جاری است و برای افزایش عملکرد نیروی انسانی سازمان با محوریت رضایت و انگیزه اجتماعی سازمانی کدام یک از اصول مدیریت ترجیح ‌داده می‌شود. روش این بررسی بدین صورت بوده که در جلساتی ابتدا ویژگی‌های اصول مدیریت سازمانی شامل قانون، رفاه، شغل، زندگی، روابط، عدالت، مسئولیت‌پذیری و ترفیع به طور کامل تشریح می‌شد تا نتایج به دست آمده پس از چالش‌های مباحثه‌ای و حضوری از سطح اطمینان بالاتری برخوردار باشد که بتوان به نتایج قابل قبولی دست پیدا کرد. بنابر این روش تحقیق این بررسی از لحاظ هدف نوع کاربردی و از لحاظ روش از نوع تحقیقات توصیفی است که در نهایت مطابق نتایج به دست آمده اِعمال اصول مدیریت به ترتیب اولویت به تفکیک برای هر سازمان بر اساس نوع فعالیت که می‌تواند به ارتقاء عملکرد نیروی انسانی با محوریت رضایت و انگیزه اجتماعی سازمانی تأثیرگذار باشد، مشخص گردید تا بر اساس نوع فعالیت سازمان، در دستور کار مدیران همان سازمان قرار گیرد.