واکاوی نقش زنان در توسعه محلی پایدار، رویکردی زیست‌شناختی در احیاء منابع زیست محیطی

Abstract

هدف این پژوهش در سه سطح جهانی، ملی و محلی تعریف شده که در سطح محلی این پژوهش به منظور بسط و توسعه دیدگاه‌های مشارکتی در احیای مراتع و افزایش توان و ظرفیت ترسیب کربن و نیز بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی ساکنان محلی اجرا شد. لذا در این زمینه به بسیج و توانمندسازی جامعه محلی زنان به‌عنوان ابزار اساسی برای مدیریت و مشارکت، همیاران دائم در مدیریت و احیای مراتع تحت‌عنوان سرمایه زیست محیطی منطقه، تشکیل گروه‌های توسعه روستایی زنان به‌عنوان سرمایه اجتماعی، صندوق‌های خرد اعتباری زنان به‌عنوان سرمایه مالی و توسعه روستاها و... عمل کرده است. بررسی عملکرد زنان در این پژوهش نشان می‌دهد که آن‌ها با تشکل‌های سازمان‌یافته در قالب گروه‌های توسعه روستایی در امر احیاء مراتع در فعالیت‌هایی همچون بذرچینی از گیاهان بومی منطقه، احداث نهالستان‌، کاشت و آبیاری گونه‌ها، در عرصه احیای مراتع مشارکت مستقیم داشته‌اند. هم چنین آن‌ها به‌‌طور غیر مستقیم با پذیرش نوآوری جدید سوختی، بوته کنی از مراتع را به میزان 75 درصد قبل کاهش داده‌اند و از طریق جمع‌آوری پس‌اندازهای کوچک خود در صندوق‌های خرد اعتباری به فعالیت‌های تولیدی- اقتصادی متنوعی برای کاهش وابستگی به شغل دامداری و استفاده از مراتع برای چرای دام اقدام کرده‌اند که نقش اصلی را در تعادل دام و مرتع داشته است.