تعیین میزان اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی سیستمی تلفیقی در افزایش سازگاری زناشویی زوج های دارای صدمه دلبستگی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی سیستمی تلفیقی در افزایش سازگاری زناشویی زوج های دارای صدمه دلبستگی اجرا شد. نمونه شامل 30 زوج داوطلب شرکت در مطالعه بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. هر سه گروه به مقیاس سازگاری زن و شوهری(DAS) وابزار صدمه دلبستگی (AIM) به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری پاسخ دادند. نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار بین هر دو روش زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی سیستمی تلفیقی در افزایش سازگاری زناشویی زوج های دارای صدمه دلبستگی در مقایسه با گروه کنترل بود. اما بین این دو روش درمانی تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین نتایج نشان دهنده پایدار بودن اثر درمان بعد از گذشت 3 ماه بود.