اثر مقادیر مختلف هیومیک کلات منیزیم و هورمون جیبرلین بر روند رشد و عملکرد لوبیا چشم بلبلی

Abstract

به­منظور بررسی اثر مقادیر مختلف هیومیک کلات منیزیم و هورمون جیبرلین بر روند رشد و عملکرد لوبیا چشم بلبلی، آزمایشی در شرایط مزرعه­ای در سال زراعی 94- 1393به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه شادگان اجراگردید. عامل اول شامل هیومیک کلات منیزیم در سه سطح (صفر، 200 و 400 میلی­لیتر در هکتار) و عامل دوم نیز شامل هورمون جیبرلین در سه سطح (صفر، 150 و 300 پی پی ام) بود. نتایج نشان داد محلول­پاشی با غلظت 400 میلی­لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم و غلظت 300 پی پی ام جیبرلین باعث افزایش شاخص سطح برگ (LAI) و ماده خشک کل (TDW) شد، و محلول­پاشی با غلظت­های 200 میلی­لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم و 150 پی پی ام جیبرلین نیز از لحاظ سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR)و سرعت فتوسنتز خالص NAR)) بیش­تر بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت بین سطوح مختلف هیومیک کلات منیزیم از نظر عملکرد دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی­دار بود. از نظر تفاوت بین سطوح مختلف جیبرلین، عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی­داری مشاهده شد. همچنین در اثر متقابل بین هورمون­ها، عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی­دار شد. بیش­ترین عملکرد دانه در تیمار 200 میلی­لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم در 150 پی پی ام جیبرلین با 2720 کیلوگرم در هکتار و کم­ترین آن در تیمار شاهد با 1950 کیلوگرم در هکتار به­دست آمد. به­طور­کلی نتایج این تحقیق نشان داد که اثر تیمار مصرف هورمون جیبرلین در افزایش مقادیر مختلف صفات مورد ارزیابی، نسبت به تیمار مصرف هیومیک کلات منیزیم بیش­تر بود و کاربرد غلظت 200 میلی­لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم و 150 پی پی ام جیبرلین تاثیر بهتری بر عملکرد و اجزای آن و شاخص­های فیزیولوژیکی نسبت به مقادیر غلظت بالا­تر از خود نشان داد.