تاثیرمحلول‌پاشی پوترسین بر خصوصیات فیزیولوژیک گندم رقم SW-82-9 تحت شرایط تنش قطع آبیاری

Abstract

این مطالعه به­منظور ارزیابی اثر محلول­پاشی پوترسین بر عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم رقم SW-82-9 تحت شرایط تنش قطع آبیاری به­صورت کرت خرد شده )اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار (هر تکرار 12 تیمار) در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا اجرا شد. تیمار­های اصلی شامل چهار سطح: آبیاری معمول، قطع آبیاری در مرحله­ی ساقه­دهی، قطع آبیاری در مرحله­ی گل­دهی و قـطع آبیاری در مـرحله­ی زایشی یا پـر­شدن دانـه و عـوامل فرعـی (محلول­پاشی پوترسیـن) شامل محلـول­پاشی با آب مقطـر، محلول­پاشی پوترسین با غلظت 75 و150 قسمت در میلیون بود. بیش­ترین عملکرد و درصد پروتئین در مرحله پر­شدن دانه و محلول­پاشی پوترسین با غلظت150 قسمت در میلیون بـه ترتیـب به­میزان 8/509 کیلو­گرم در هکتار و 61/8 درصد بود در­حالی­که کم­ترین عملکرد پروتئین در مرحله قـطع آبیاری در مرحله گل­دهی با 03/387 کیلو­گرم در هکتار و کم­ترین درصد پروتئین در مرحله آبیاری معمولی به­میزان 5/6 درصد حاصل شد. بـالا­ترین میزان کلروفیلa، کلروفیلb و کلروفیل کل از تیمار آبیاری معمولی و محلول­پاشی پوترسین با غلظت 150 قسمت در میلیون به­ترتیب با متوسط 81/1، 62/0 و 43/2 میلی­گرم بر لیتر به­دست آمدکه با سایر تیمار­های آبیاری معمول و محلـول­پاشی پوترسیـن اختـلاف معنی­داری نداشت. کم­ترین میزان این صفات را تیمار قطع آبیاری در مرحله پر­شدن دانه و محلول­پاشی با آب خالص به ترتیب با متوسط 24/1، 49/0 و73/1میلی­گرم بر لیتر به­خود اختصاص داد. بالا­ترین و پایین­ترین میزان هدایت الکتریکی برگ بـه­ترتیب از تیمار قطع آبیاری در مرحله پر­شدن دانه و محلـول­پاشی با آب خالص با 45/944 میکـرو­مول بر سانتی­متر و تیـمار آبیـاری معمول و استفاده از پوترسین حاصل شد. قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد، سبب کاهش میزان کلروفیلa، میزان کلروفیلb، کلروفیل کل و محتوای آب نسبی برگ شد در­حالی­که سبب افزایش میزان پروتئین دانه، پرولین و هدایت الکتریکی برگ گردید و محلول­پاشی با پوترسین توانست تمام شاخصه­های فوق را در حد آبیاری معمولی بهبود بخشد.