مقایسۀ روند الگوی مصرف مواد مخدر در بین معتادان دستگیر شده شهر کرمانشاه در سال‌های 1389-1390

Abstract

اعتیاد به مواد مخدر چیزی بیش از یک مشکل ساده است. امروزه نیز همانند آنچه در تاریخ بشر رخ داده است، انسان‌ها به بهانه‌های پزشکی، تفریحی، اعتقادی و... به مصرف مواد شیمیایی طبیعی یا مصنوعی روی می‌آورند تا از خواص درمانی، تسکینی، تغییر حالت ذهنی و رفتاری آن‌ها بهره‌مند شوند. به بیان دیگر، زمانه چندان تغییر نکرده است؛ زیرا عده‌ای هنوز مانند گذشتگان فکر می‌کنند که «اگر مواد مخدر تأثیر مثبتی بر فرد نمی‌گذاشت، افراد به مصرف آن روی نمی‌آوردند.» اعتیاد از جمله آسیب‌های اجتماعی است که وضعیت بسیار خطرناکی را برای جوامع و افراد ایجاد می‌کند‌. اعتیاد یک آسیب چند عاملی است که عوامل متعددی در ایجاد آن دخیل هستند‌. این عوامل را می‌توان در سه گروه دسته بندی کرد: «عوامل فردی»، «متوسط» و «کلان»‌. این پژوهش یک مطالعۀ توصیفی- تحلیلی و تطبیقی از معتادان دستگیر شده شهر کرمانشاه در سال های 1390- 1389 است. بیشتر معتادان در این دو سال با 3/46 درصد در دامنۀ سنی 39-20 سال قرار داشتند؛ ولی دامنۀ سنی در حال حرکت به سمت گروه سنی 39-30 می‌باشد. 35/54 درصد معتادان، متأهل و بیشتر آن‌ها، بیکار و یا دارای شغل آزاد بودند. بیشترین مادۀ مصرفی معتادان به ترتیب تریاک (15/37 درصد)، کراک (4/36 درصد) و شیشه (4/18 درصد) بوده است: با این توضیح که گرایش به مواد مخدر صنعتی بشدت افزایش یافته، به گونه‌ای که مصرف شیشه در سال 90 نسبت به سال گذشته بیش از 13 درصد رشد داشته است و در مقابل، مادۀ مخدر سنتی تریاک با 7/4 درصد، کاهش را نشان می‌دهد. از مهم‌ترین مقتضیات شرایط کنونی کشور، درک واقع‌بینانه و حقیقی از جامعه، تحولات، فرصت‌ها، ظرفیت‌ها، تهدیدات، آسیب‌ها و نگرانی‌هایی است که در شرایط کنونی با آن مواجه هستیم. تنها با درک واقع‌بینانه شرایط و با تدبیر می‌توان به‌حل مشکلات جامعه همت گماشت و از فرصت‌ها در جهت تعمیق روند توسعه کشور و تأمین امنیت ملی بهره‌برداری کرد. از این رو، آگاهی‌بخشی، آموزش، پیش‌گیری اولیه از اعتیاد و ایجاد مصونیت در جمعیت سالم کشور بویژه دانش‌آموزان و دانشجویان اهمیت فراوانی دارد.