مدیریت دانش و پلیس دانش محور

Abstract

ویژگی‌های سازمان‌های دانش محور و دستیابی به یک تصویر جامع نسبت به رویکرد جدید مدیریت دولتی به سوی مدیریت دانش، گام اول حرکت به سوی طراحی یک پلیس «دانش محور» تلقی می‌شود. افزایش روند جهانی شدن، تحولات فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی اعم از گسترش جوامع شبکه‌ای، رسانه‌های جدید و نوآوری‌های آموزشی، ضرورت بازبینی شیوه‌های مدیریت اطلاعات و دانش بیش از پیش احساس می‌شود. دانشگاه‌ها نقش عمده‌ای در تجارت دانش دارند و اساسی برای بهره‌گیری از اقدامات و راه حل‌های مبتنی بر مدیریت دانش محسوب می‌گردند. در تحلیل ساختار مأموریت دانشگاه‌ها، اهداف خرد و کلان آن مبتنی بر مدیریت دانش بوده و در برگیرنده کشف، کسب یا تولید و نوآوری می‌باشد. در دانشگاه‌ها انتقال دانش از طریق تدریس صورت می‌گیرد که مدیریت دانش در آن می‌تواند به شکل کاربرد دانش در مسائل انسانی به صورت ارائه خدمات عمومی و یا تداوم یافتن دانش در مراکز علمی باشد. دانشگاه علوم انتظامی به عنوان یک مؤسسه آموزش عالی، انتقال دهنده دانش نوین در حوزه پلیس است و سازمان پلیس به عنوان نهادی که حافظ جان و مال مردم است دارای وظایف و مسئولیت‌های متعددی است که تحقق هرکدام از آن‌ها نیازمند به اخذ تصمیمات واقع‌گرایانه است. که این امر تنها از طریق مدیریت دانش و اطلاعات تحقق‌پذیر است. مدیریت دانش با ساده سازی و اصلاح فرایند مشارکت، توزیع، ابداع یا آفرینش، گردآوری و درک دانش می‌تواند به تصمیمات نوآورانه در سازمان پلیس کمک کند و آن را به یک سازمان دانش محور، نوآور و به روز تبدیل نماید. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی مفهوم مدیریت دانش،مفاهیم، نظریه‌ها و محدودیت‌ها و رویکردهای پیش روی به آن پرداخته و جهت بهره‌مندی از مدیریت دانش در نیروی انتظامی پیشنهاداتی ارائه می‌نماید.