رابطه سبک های دلبستگی و تاب آوری با استعداد اعتیاد دانشجویان

Abstract

مقدمه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر یک معضل منطقه ای وجهانی است، سالهاست که کشور ما با مساله اعتیاد و مواد مخدر دست و پنجه نرم می کند. این معضل متاسفانه گریبان گیر نوجوانان و جوانان که قشر فعال جامعه هستند شده است، سبک های دلبستگی افراد تاثیر بسزایی بر ویژگی های شخصیتی و رفتاری آنها می گذارد، یکی از این رفتارها گرایش به مصرف مواد مخدر است. همچنین تاب آوری ممکن است در وابسته شدن یا جلوگیری از وابسته شدن افراد به مواد مخدر دخیل باشد. باتوجه به حساسیت موضوع پژوهش حاضر با هدف ارتباط سبک های دلبستگی و تاب آوری با استعداد اعتیاد در بین دانشجویان انجام گرفت. روش و ابزار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه می باشد که از بین آنان نمونه ای به حجم 200 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. سپس آزمودنی ها پرسشنامه مقیاس آمادگی برای اعتیاد APS، پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز ورید(RAAS) و همچنین پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون(CD-RIS) را پاسخ دادند و داده ها با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی با گرایش به اعتیاد به مواد مخدر رابطه مثبت و معنادار وجود دارد اما بین تابآوری و سبک دلبستگی ایمن با گرایش به اعتیاد رابطه معکوس و معنادار به دست آمد. بحث و نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان دریچهی تازهای از پژوهشهای مربوط به زمینه سبکهای دلبستگی و تاب آوری و راحلهای کاهش گرایش افراد به مصرف مواد مخدر گشود.