بررسی و تحلیل میزان احساس امنیت در مناطق حاشیه نشین از دیدگاه شهروندان نمونه موردی : شهر سنندج

Abstract

چکیده : رشد بی رویه جمعیت شهرها و به تبع آن گسترش سکونت گاه های غیر رسمی موجب بروز مشکلاتی چون افزایش بزهکاری، حاشیه نشینی،مسائل زیست محیطی و ... شده است. مسائل و مشکلات فوق الذکر و سایر جرایم باگسترش سکونت گاه- های غیر رسمی رابطه مستقیم دارد. افزایش این سکونت گاه ها نیز تابعی از فقر(اقتصادی و فرهنگی) افزایش قیمت اجاره مسکن، نرخ بیکاری و غیره می باشد. سکونتگاه های غیر رسمی، بدلیل عدم ایمنی در ساخت همیشه تهدیدی برای ساکنین خود محسوب می شوند. افراد ساکن در این سکونتکاه ها، هم خود در معرض انواع ناامنی ها قرار دارند و هم تهدیدی برای جامعه محسوب می گردند. این افراد بدلیل انزوای اجتماعی، عقده های درونی، فقر مالی و ضعف فرهنگی در درون خود به باز تولید جرم و انواع مفاسد اجتماعی می پردازند. پژوهش حاضر در راستای تبیین میزان احساس امنیت شهروندان در ارتباط بامیزان احساس امنیت در مناطق حاشیه شهر سنندج تدوین گردیده و برای این منظور گویه ها و سوالاتی مطرخ گردید. با استفاده از روش کتابخانه ای و برداشت های ناشی از مشاهده و پرسشنامه های طراحی شده سعی شده تا میزان احساس امنیت شهروندان در ارتباط باحاشیه ها در قالب جداولی تبیین گردد. نتایج نشان می دهد که میزان احساس امنیت شهروندان در ارتباط باحاشیه های شهر به میزان قابل توجهی پایین بوده، که در میان زنان درصد بالاتری را نشان می دهد.