نقش شهرسازی در ارتقاء امنیت شهری

Abstract

شهر کانون و بستر اصلی رشد و تکامل بشری بوده و یکی از ضرورت‌های پیدایش و تداوم شهر، آرامش و آسایش است، که انسان شهر نشین از سکونت در چنین فضایی بدست می آورد. لذا آرامش و احساس امنیت شهری ضرورتی انکار ناپذیر است و عدم توجه به آن بی توجهی به رشد و تکامل و توسعه انسانی است. امنیت و به طور اخص امنیت اجتماعی، ارتباط مستقیمی با فضا و ساخت و ساز شهری دارد. یک فضای شهری مناسب تا حد زیادی تأمین کننده امنیت و فضای نامناسب زمینه ساز انواع آسیب ها و معضلات اجتماعی است. فضاهای نامناسب شهری، فضاهای بی دفاع، محلات ناامن همه و همه از عوامل تهدیدکننده امنیت شهری و اجتماعی هستند. در مقاله حاضر نویسندگان با استفاده از روش تحلیلی _ اسنادی و بهره گیری از منابع، اسناد و مدارک مرتبط با تحقیق، ابعاد مختلف امنیت از قبیل امنیت وجودی، امنیت رفاهی و امنیت معنا بخش را مورد بررسی قرار داده‌اند در نهایت مشخص گردید که امنیت پایدار شهری با توجه به پیچیدگی محیط شهری تلفیقی از سه بعد امنیت می باشد. نتایج و یافته‌های تحقیق نشان می دهد موضوع امنیت در حوزه شهری ناظر به یک حوزه مطالعاتی میان رشته‌ای است، که از جنبه مطالعه زمینه‌های محیطی و فیزیکی موثر بر تولید ناامنی با رشته معماری و شهرسازی ارتباط زیادی دارد. همچنین در بین رویکرد های مختلف پیشگیری از جرایم شهری، برنامه ریزی و طراحی محیطی(شهرسازی) تاثیر چشم گیری داشته و همکاری و هماهنگی با سایر نهادهای تامین کننده محیط شهری می تواند زمینه‌های تامین امنیت پایدار شهری را به دنبال داشته باشد.