نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمدیری, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorمالمیر, محمدابراهیمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:22:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:22:31Z
dc.date.available1399-07-09T00:22:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:22:31Z
dc.date.issued2016-09-22en_US
dc.date.issued1395-07-01fa_IR
dc.date.submitted2014-08-23en_US
dc.date.submitted1393-06-01fa_IR
dc.identifier.citationمدیری, لیلا, مالمیر, محمدابراهیم. (1395). بررسی استعاره های تأویلی مولانا بر پایه جری و تطبیق آیات قرآن. فنون ادبی, 8(3), 151-168. doi: 10.22108/liar.2016.21024fa_IR
dc.identifier.issn20088027
dc.identifier.issn23223448
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/liar.2016.21024
dc.identifier.urihttp://liar.ui.ac.ir/article_21024.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/175969
dc.description.abstractجری و تطبیق، اصطلاحی است برگرفته از روایات که از اصل «وحدت معنایی و تکثر مصداقی» مایه می‌گیرد و در حقیقت یکی از معانی اصطلاحی تأویل و عبارت است از انطباق و حمل الفاظ و آیات بر مصادیقی غیر از آنچه آیات آنها نازل شده و قضایای خارجیه غیرمحضی که می‌تواند بر مصادیق، افراد، شرایط و مقتضیات هر زمان قابل‌تطبیق باشد. دلالت روایات نیز بر جری و تطبیق تمام است و اصل آن را ادله نقلی امضا کرده و عقل و عرف نیز بر آن صحه می‌گذارد. برای اظهارات اسرار معرفت و انشای درر مکنون دریای محبت، غالباً از استعاره و مجاز استفاده می‌شود و این دو سبک محور همه روش‌های مختلفی هستند که در تأویل قرآن می‌روند. بنابراین، موضوع مورد بررسی در این مقاله که برای اولین‌بار صورت می‌گیرد پاسخ تحلیلی این پرسش است که سبک مولوی در استخدام جری و تطبیق در استعاره‌های تأویلی قرآنی چگونه است تا از این رهگذر شگردهای تأویلی مولوی در خصوص تأویلات مبتنی بر وحدت معنایی و تکثر مصداقی در خلق استعاره‌های تأویلی مورد بحث قرار گیرد. لذا در این رهگذر از شواهد دیوان شمس و مثنوی استفاده شده و در موارد ممکن به بیان جنبه‌های تشبیه روایی، تشبیه، استعاره یا تمثیل قرآنی، تأویل تطبیقی و استعاره ادبی آنها پرداخته شده است.<br /> <strong> </strong>fa_IR
dc.format.extent217
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofفنون ادبیfa_IR
dc.relation.ispartofLiterary Artsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/liar.2016.21024
dc.subjectتأویلfa_IR
dc.subjectاستعاره تأویلیfa_IR
dc.subjectجری وتطبیقfa_IR
dc.subjectدیوان شمسfa_IR
dc.subjectمثنویfa_IR
dc.titleبررسی استعاره های تأویلی مولانا بر پایه جری و تطبیق آیات قرآنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue3
dc.citation.spage151
dc.citation.epage168


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد