افزوده‌های صفت در فارسی در دستور وابستگی

Abstract

افزودة صفت به آن دسته از وابسته‌های صفت اطلاق می‌ِ ظرفیتیِ این جزءِیعنی جزو متمم‌های آن نیست. افزوده‌ها پس از بیرون‌آمدنِِ آنها در ساخت‌های نحویِ گوناگون، به آنها افزوده می‌شوند. هدف ما در مقالة حاضر ای براساس نظریة وابستگی به این سؤالها پاسخ دهییا صفتهای فارسی نیز همچون افعال و اسمها دارای افزودههایی هستند، و اگر هستند این افزودهدیگر ای افزوده‌های صفت به چه صورت‌هایی بیان می‌شوند و جایگاه آنها، نحوة توزیع آنها و جهت افزودگی و اتصال آنها به هسته چگونه است؟ در پایان به این نتیجه رسیدیی دارای دو دسته افزوده هستند به شرح زیر: 1. افزودة عام صفت، 2. افزودة خاص صفت. در این مقاله همچنی‌ای این افزودهیدِ صفت و صفتِ صفت ظاهر میشوند. افزوده‌های خاص صفت نسبت به افزوده‌های عام صفت از میزان وابستگی بیشتری با هسته برخوردارند. به عبارتی دیگر، افزوده‌های خاصِ صفت تنها هستة گروه صفتی را توصیف می‌ی‌های عام،ی را توصیف می‌یگاه و توزیع آنها در ساخت گروه صفتی، هر دو نزدی‌ی‌روند، با ایی معمولاً قبل از هسته، و افزودة خاصِ صفت معمولاً بعد از هسته به‌ی‌رود.