بازدارندگی خوردگی پلی اتیلن گلایکل روی خوردگی فولاد ساده کربنی در محیط اسید سولفوریک و هم نیروزایی آن با شیف باز

Abstract

در این تحقیق تاثیر بازدارندگی کمپلکس های شیف باز-پلی اتیلن گلایکل و میزان هم نیروزایی آن ها بر خوردگی فولاد ساده کربنی در محلول اسید سولفوریک 0/5 مولار در دماهای 25 ، 45 و 65 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفته است. شیف باز N و Nˊ بیس (سالیسیل آلدهید)-1و3 دی آمینو پروپان (سالپن ) از واکنش سالیسیل آلدهید و 1 و 3 پروپان دی آمین سنتز شد. کمپلکس های پلی اتیلن گلایکل – شیف باز با نسبت های وزنی 4:1 ، 4:2 و 4:3 شیف باز و پلی اتیلن گلایکل تحت شرایط رفلاکس در حلال دی کلرومتان سنتز شد.آزمون های کاهش وزن، پلاریزاسیون و طیف سنجی آمپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که کمپلکس های پلی اتیلن گلایکل-شیف باز در مقایسه با پلی اتیلن گلایکل و شیف باز بصورت جداگانه و یا مخلوط تاثیر بازدارندگی مطلوب تری در خوردگی فولاد ساده کربنی در محیط اسید سولفوریک 0/5 مولار دارد. میزان بازدارندگی کمپلکس های شیف باز و پلی اتیلن گلایکل برای نسبت وزنی 4:1 شیف باز و پلی اتیلن گلایکل دارای بهترین راندمان بود و افزایش درجه حرارت محلول موجب افزایش راندمان بازدارندگی کمپلکس های شیف باز و پلی اتیلن گلایکل تا دمای 45 درجه سانتی گراد و کاهش آن در دماهای بالاتر شده است. سطوح خوردگی نیز با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نیز بررسی شد که آن نتایج با نتایج قبلی هماهنگ بود. داده های ترمودینامیکی جذب (K_ads و 〖∆G〗_ads ) با استفاده از داده های کاهش وزن محاسبه شد.