واکاوی تأثیر گفتمان سیاست اسلامی امام خمینی (س) بر روشنگری امت اسلامی

Abstract

<em> زمینه و هدف</em><em>بیداری اسلامی، پدیده</em><em>‌</em><em>ای است که در عصر سیطرة فکری، فرهنگی و سیاسی استعمار در جهان اسلام از اندیشه</em><em>‌</em><em>های بزرگانی چون جمال</em><em>‌</em><em>الدین اسدآبادی آغاز گردید؛ اما نتوانست طرحی نو دراندازد. امام خمینی نخستین متفکری بود که بیداری اسلامی را به گفتمان و رفتار سیاسی بدل نمود و توانست با رهبری فکری تحول برانگیز، خیزش اسلامی علیه نظام سلطه و دیکتاتوری</em><em>‌</em><em>های دست</em><em>‌</em><em>نشانده آن را وارد اراده عمومی مسلمانان، مستضعفان و جنبش</em><em>‌</em><em>های آزادی</em><em>‌</em><em>بخش جهان نماید.فرض ما در تحقیق فوق این است که گفتمان سیاسی امام خمینی بر روشنگری و آگاهی امت اسلامی تأثیر دارد. روش این مقاله، روش کتابخانه</em><em>‌ای با رویکرد تحلیل اسنادی و ابزار گردآوری، جمع</em><em>‌آوری و مطالعه منابع، استخراج داده</em><em>‌ها، طبقه</em><em>‌بندی و بهره</em><em>‌برداری و تحلیل آن</em><em>‌هاست.</em><em>یافته</em><em>‌</em><em>های پژوهش حاکی از آن است که اندیشه</em><em>‌</em><em>های امام خمینی، بزرگ</em><em>‌</em><em>ترین آموزه برای قیام</em><em>‌</em><em>های مردمی جهان اسلام است. نقش امام ترکیب تفکر رهایی اسلامی با اراده جمعی بود که دستاورد آن ایجاد گفتمان مسلط به نام بیداری ملل اسلامی است. راهبردهای امام در این مسیر عبارت بودند از: احیای اسلام سیاسی، نفی نظام</em><em>‌</em><em>های سیاسی غیر مردمی و غرب محور، دفاع از تلفیق دین و سیاست، نفی سلطه و صهیونیسم و روز جهانی قدس، وحدت اسلامی و ...</em>