مقایسه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و رفتارهای مقابله‌ای اجتناب در کارکنان واجد و فاقد فرسودگی شغلی (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی شهرستان مرکز استان)

Abstract

لازمه پیشرفت هر سازمانی برخورداری از نیروی انسانی سالم و کارآمد است. فرسودگی شغلی یعنی از پا افتادگی و رخوت متصدی شغل. نیروهای نظامی به لحاظ مأموریت‌های ویژه‌‌ای که دارند نسبت به سایر سازمان‌‌‌ها در معرض تنیدگی بیشتری قرار دارند؛ تنیدگی‌هایی که می‌توانند منجر به افزایش فرسودگی شغلی و نهایتاً به خطر افتادن سلامت روان آنان شود. طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه، الگوها یا درون مایه‌های عمیق و فراگیری هستند که در دوران کودکی یا نوجوانی شکل گرفته و در بزرگسالی تداوم یافته‌اند، به رابطۀ فرد با خود و دیگران مربوط می‌شوند و به شدت ناکارآمدند. با توجه به آنچه گفته شد، هدف پژوهش حاضر، مقایسه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و رفتارهای مقابله‌‌ای اجتناب در کارکنان واجد و فاقد فرسودگی شغلی است. این پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی است. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش علی– مقایسه‌‌ای است‌‌. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان مرد شاغل در فرماندهی انتظامی شهرستان مرکز استان ‌‌است که نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران،210 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌های فرسودگی شغلی ماسلاچ، پرسش‌نامه خودگزارش‌دهی طرح‌وارۀ یانگ، فرم کوتاه ویراست سوم و پرسش‌نامه اجتناب یانگ– رای گردآوری شدند. داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار SPSS به دو روش توصیفی و استنباطی تحلیل شده‌اند.