اثر استفاده طولانی مدت از کفش کنترل حرکتی بر روی طیف فرکانس عضلانی در افراد دارای پای پرونیت طی فاز اتکای راه رفتن

Abstract

مقدمه و اهداف پرونیشن بیش از حد پا قوس طولی-داخلی پا را درگیر می­کند و با سایر اختلالات آناتومیکی مرتبط است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات استفاده طولانی­مدت از کفش کنترل حرکتی روی طیف فرکانس فعالیت الکترومایوگرافی عضلات در افراد دارای پرونیشن بیش از حد پا طی راه رفتن بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع نیمه­ تجربی و آزمایشگاهی بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 24 مرد دارای پای پرونیت بودند که داوطلب شرکت در پژوهش حاضر شدند. آزمودنی­ ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل (سن: 45±24/1 سال، قد: 2/2±166سانتی­متر، وزن: 6/3±52/66کیلوگرم) گروه تجربی (سن: 5/4±24/1سال، قد: 2/2±166سانتی­متر، وزن: 6/3±52/66 کیلوگرم) تقسیم شدند. فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی و تنه، قبل و بعد از 4 ماه استفاده از کفش کنترل حرکتی و کفش معمولی طی راه رفتن با دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. از تست ویلکاکسون، یو­من­ویتنی و فریدمن جهت تحلیل داده ­ها استفاده شد. یافته ­ها نتایج تحقیق حاضر نشان داد طیف فرکانس عضله پهن خارجی (0/003=P؛ اندازه اثر بالا) افزایش معنی­داری را طی پس­ آزمون در مقایسه با پیش­ آزمون داشت. همچنین در گروه تجربی عضله سرینی میانی (0/015=P؛ اندازه اثر بالا) افزایش معنی­داری را طی پس ­آزمون در مقایسه با پیش­ آزمون نشان داد. سایر عضلات اختلاف معنی­ داری را نشان ندادند (0/05