اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر علائم نقص توجه/بیش فعالی و تعلل ورزی تحصیلی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

Abstract

مقدمه و اهداف درمان پذیرش و تعهد، اخیرا در درمان کودکان و نوجوانان مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر علائم نقص توجه/بیش­فعالی و تعلل­ورزی نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش­فعالی بود. مواد و روش ­ها در قالب یک طرح نیمه­آزمایشی پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل 16 نوجوان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش­فعالی از بین مراجعان مراکز روانپزشکی و درمانی شهر تبریز و با توجه معیارهای ورود انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه­های آزمایش یا کنترل جایگزین شدند (هر گروه 8 نفر). پرسش­نامه علائم مرضی کودک (CSI-4) و آزمون تعلل­ورزی تحصیلی سواری بر روی هر سه گروه اجرا شد و سپس نوجوانان گروه آزمایش در 10 جلسه هفتگی انفرادی درمان پذیرش و تعهد شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله­ای دریافت نکرد و سپس ابزارهای پژوهش مجددا بر روی همه نفرات اجرا شد. یافته ­ها نتایج تحلیل کواریانس مربوط به اثربخشی درمان پذیرش و تعهد نشان داد که تاثیر این مداخله بر نقص توجه معنادار نبوده، ولی بر بیش­فعالی/تکانشگری معنادار است. همچنین طبق یافته­های مربوط به اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تعلل­ورزی حاکی از کاهش تعلل­ورزی عمدی، ناشی از خستگی و بی­برنامگی و نمره کل تعلل­ورزی در مرحله پس از درمان بود. نتیجه­ گیری یافته های تحقیق حاضر حاکی از اثربخشی پذیرش و تعهد بر علائم بیش­فعالی/تکانشگری این اختلال و همچنین تعلل­ورزی بوده و نویدبخش است.