رابطه نگرانی از تصویر بدنی و نگرش های ناکارآمد با پیش بینی اعتیاد به ورزش در ورزشکاران پرورش‌اندام

Abstract

مقدمه و اهداف ورزش از لحاظ روانشناختی و فیزیولوژیکی برای سلامتی فرد دارای فواید زیادی است. با این حال، تعدادی از افراد ممکن است به طور مفرط و بدون در نظر گرفتن درجه آسیب­ دیدگی‌شان ورزش کنند و این امر باعث شده است که محققان به این اتفاق نظر برسند که در بعضی موارد، ورزش کردن می­تواند آسیب­ زا و تبدیل به یک فرآیند اعتیادی شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نگرانی از تصویر بدنی و نگرش‌های ناکارآمد با پیش­بینی اعتیاد به ورزش در ورزشکاران پرورش­ اندام شهرستان خوی انجام شد. مواد و روش ­ها در مطالعه توصیفی-مقطعی حاضر، با استفاده از جدول مورگان از بین 600 ورزشکار زن و مرد 234 ورزشکار پرورش ­اندام، (117 مرد با میانگین سنی 2/3±20؛ 117 زن با میانگین سنی 8/2±20) از باشگاه­های پرورش ­اندام شهر خوی به روش نمونه­گیری ساده انتخاب شدند. داده ­ها با استفاده از پرسش­نامه نگرانی از تصویر بدنی، مقیاس نگرش­ های ناکارآمد تجدید نظر شده و سیاهه اعتیاد به ورزش جمع­ آوری گردید. روایی هر یک از پرسش­نامه­ ها به ترتیب 87/0، 92/0 و 84/0 به دست آمد. داده ­ها با استفاده از آزمون­ های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه­ و­دتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نتایج نشان داد که بین اعتیاد به ورزش با نگرانی از تصویر بدنی و نگرش­های ناکارآمد در ورزشکاران پرورش ­اندام رابطه معناداری وجود دارد (01/0p