اثرات ضدافسردگی تمرینات قدرتی، هوازی و ترکیبی در مردان بزرگسال

Abstract

مقدمه و اهداف افسردگی یکی از شایع­ترین اختلالات روان­شناختی در دنیا است که شیوع آن در ایران 6/13 درصد در جمعیت 14 تا 64 سال می­باشد. اثربخشی استفاده از داروهای ضدافسردگی به عنوان روش اولیه درمان مورد سوال بوده و پژوهشگران در صدد به کارگیری روش­های جایگزینی می­باشند که فاقد اثرات جانبی باشد؛ از این رو در پژوهش حاضر، اثرات ضدافسردگی تمرینات قدرتی، هوازی و ترکیبی در مردان بزرگسال مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ­ها در مطالعه نیمه­تجربی حاضر 60 مرد در دامنه سنی 20 تا 35 سال که بر اساس مصاحبه­های تشخیصی و سیاهه افسردگی بک-نسخه دوم (BDI-2) دارای افسردگی متوسط یا متوسط به بالا بودند، به طور تصادفی در چهار گروه 15 نفره شامل 1) گروه قدرتی، 2) گروه هوازی، 3) گروه ترکیبی قدرتی-هوازی و 4) گروه کنترل جای گرفتند و در یک دوره تمرین هشت هفته­ای (24 جلسه 45 تا 60 دقیقه­ای، سه جلسه در هفته، شدت 60 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه/حداکثر ضربان قلب) شرکت کردند. داده­های حاصل از سنجش سطوح افسردگی بر اساس BDI-2 در پیش­آزمون و پس­آزمون با استفاده از آزمون t جفت­شده و تحلیل کوواریانس در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها سطوح افسردگی در هر سه گروه آزمایشی (قدرتی، هوازی، ترکیبی) کاهش معنادار داشت. علاوه بر این، پس از کنترل اثر پیش­آزمون، به ترتیب گروه تمرینات هوازی، ترکیبی و قدرتی بیشترین کاهش را در سطوح افسردگی تجربه کردند. نتیجه­ گیری بر اساس شواهد موجود، تمرینات هوازی قادر به ایجاد بیشترین سازگاری­های فیزیولوژیکی مرتبط با تنظیم هیجانات و سطوح افسردگی در مردان بزرگسال می­باشد، با این حال می­توان از سایر انواع تمرین بدنی و فعالیت­های ورزشی قدرتی و ترکیبی نیز برای کاهش نشانگان افسردگی بهره گرفت.