مقایسه مولفه های نیروی عکس العمل زمین طی دویدن در کودکان دارای عارضه سربه جلو در مقایسه با همسالان سالم

Abstract

مقدمه و اهداف عارضه سربه­ جلو یکی از اختلالات شایع در ناحیه گردن است. هدف مطالعه حاضر بررسی مولفه­ های نیروی عکس ­العمل زمین در کودکان دارای عارضه سربه­ جلو در مقایسه با همتایان سالم طی فاز اتکای دویدن بود. مواد و روش ­ها 28 کودک پسر به ترتیب در دو گروه سالم (تعداد=16 نفر) و سربه­ جلو (تعداد=12 نفر) قرار گرفتند. دو سیستم صفحه ­نیرو کیستلر جهت ثبت نیروهای عکس ­العمل زمین طی دویدن با پای برهنه استفاده شد. اوج مولفه­های نیروی عکس ­العمل زمین، زمان رسیدن به اوج این مولفه ­ها، ایمپالس در سه بعد و اوج مثبت و منفی گشتاور آزاد جهت تحلیل ­های بیشتر مورد محاسبه قرار گرفت. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه بین گروهی استفاده شد. سطح معناداری برابر 05/0>P بود. یافته ­ها نتایج نشان داد که سرعت دویدن در کودکان دارای عارضه سرب­ جلو در مقایسه با گروه کنترل کمتر می­باشد (001/0>P). زمان رسیدن اوج عمودی (حدود 2/11 درصد، اندازه اثر متوسط، 035/0=P) و خارجی (حدود 3/76 درصد، اندازه اثر بزرگ، 009/0=P) نیروی عکس­ لعمل زمین در گروه سربه­جلو نسبت گروه سالم بزرگتر بود. اوج مولفه ­های نیروی عکس ­العمل زمین و اوج مثبت و منفی گشتاور آزاد بین دو گروه به لحاظ آماری اختلاف معناداری را نشان نداد (05/0