نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشعبانی, رامینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:06:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:06:09Z
dc.date.available1399-07-09T00:06:09Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:06:09Z
dc.date.issued2018-03-21en_US
dc.date.issued1397-01-01fa_IR
dc.date.submitted2017-05-13en_US
dc.date.submitted1396-02-23fa_IR
dc.identifier.citationشعبانی, رامین. (1397). اثر تمرین مقاومتی بر سطوح خونی هورمون‌های کورتیزول، تستوسترون و برخی شاخص های آمادگی جسمانی در مردان پاک شده از اعتیاد به مت‌آمفتامین در دوره بازتوانی. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 7(1), 154-163. doi: 10.22037/jrm.2018.110909.1615fa_IR
dc.identifier.issn2251-8401
dc.identifier.issn2252-0414
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2018.110909.1615
dc.identifier.urihttp://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100463.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/169772
dc.description.abstractمقدمه و اهداف پژوهش­ها نشان داده که تمرینات ورزشی داری مزایای طبی و رفتاری فراوانی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطوح خونی هورمون­های کورتیزول، تستوسترون و برخی شاخص­های آمادگی جسمانی در مردان پاک­شده از اعتیاد به مت­آمفتامین در دوره بازتوانی است. مواد روش ­ها 19 مرد (سن ۴/۵±۸/۲۹ سال) پاک­شده از مت­آمفتامین در دوره بازتوانی به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی (10 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرینی تمرینات را سه جلسه در هفته به مدت 8 هفته با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. قبل و پس از دوره تمرین، پس از ۸ ساعت ناشتا خونگیری جهت اندازه­گیری میزان سرمی هورمون­های کورتیزول و تستوسترون به عمل آمد. همچنین میزان قدرت و استقامت عضلانی و شاخص­های ترکیب بدن آزمودنی­ها اندازه­گیری شد. جهت آزمون فرضیه­ها از آزمون کواریانس یک­راهه و آزمون t وابسته استفاده شد و کلیه اطلاعات توسط نرم­افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل گردید. سطح معناداری 05/0≥α در نظر گرفته شد. یافته­ ها نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح استراحتی کورتیزول در گروه تجربی کاهش معناداری داشت (۰۵/۰=P)، با این وجود در مقایسه بین گروهی این افزایش معنادار نبود. میزان سرمی تستوسترون در گروه تجربی افزایش ناچیزی داشت (05/0). به علاوه ، مقایسه تغییرات سطوح تستوسترون بین دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد (24/0=P). میزان قدرت عضلانی اندام فوقانی و استقامت عضلانی، دور سینه، دور بازو و دور کمر آزمودنی­های گروه تجربی نیز در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت (01/0=P). نتیجه­ گیری به نظر می­رسد یک دوره تمرین مقاومتی به مدت 8 هفته به عنوان یک راهبرد درمانی غیردارویی در دوره ترک اعتیاد ضمن تاثیر کاهشی بر کورتیزول و افزایش نسبی و غیرمعنادار تستوسترون موجب بهبود وضعیت جسمانی افراد معتاد می­شود.fa_IR
dc.format.extent2340
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.publisherShahid Beheshti University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Scientific Journal of Rehabilitation Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2018.110909.1615
dc.subjectتمرین مقاومتیfa_IR
dc.subjectکورتیزولfa_IR
dc.subjectتستوسترونfa_IR
dc.subjectمت آمفتامینfa_IR
dc.subjectاعتیادfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleاثر تمرین مقاومتی بر سطوح خونی هورمون‌های کورتیزول، تستوسترون و برخی شاخص های آمادگی جسمانی در مردان پاک شده از اعتیاد به مت‌آمفتامین در دوره بازتوانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue1
dc.citation.spage154
dc.citation.epage163
nlai.contributor.orcid0000-0002-2681-3814


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد