بررسی تاثیر یک جلسه تکنیکهای انرژی عضلانی بر شدت درد، دامنه حرکتی و حس عمقی در افراد مبتلا به گردن درد مزمن غیر اختصاصی

Abstract

مقدمه و اهداف گردن درد یکی از رایج ترین مشکلات عضلانی-اسکلتی است که تاثیرات زیادی بر کیفیت زندگی فرد، خانواده و سیستم سلامت و شغل آنها بر جای می گذارد. بررسی راهکارهای درمانی برای کاهش هزینه ها در مبتلایان به گردن درد امری ضروری است. یکی از درمان های موثر در اختلالات عضلانی-اسکلتی، استفاده از تکنیک های انرژی عضلانی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات استفاده از این تکنیک ها در افراد مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی صورت گرفته است. مواد و روش ها در یک مطالعه نیمه­تجربی از نوع قبل و بعد، تعداد 31 بیمار با میانگین سنی 40-18 سال و مبتلا به گردن درد مزمن غیراختصاصی به روش غیراحتمالی در دسترس از بین مراجعین به کلینیک فیزیوتراپی انتخاب شدند. شدت درد (توسط معیار دیداری درد) و اندازه­گیری دامنه­های حرکتی توسط گونیامتر و خطای بازسازی زاویه جهت بررسی وضعیت حس عمقی آنها صورت گرفت. کلیه متغیرها یک هفته پیش از مطالعه، بلافاصله قبل و پس از مداخله و نیز یک هفته پس از آن مورد ارزیابی قرار گرفتند. سه بار تکرار تکنیک انرژی عضلانی برای کلیه شرکت­کنندگان در مطالعه انجام گرفت. در نهایت کلیه داده­ها از طریق آزمون تحلیل واریانس اندازه­های مکرر مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفت. سطح معناداری برای کلیه متغیرها (05/0=P) در نظر گرفته شد. یافته ها با اجرای یک جلسه تکنیک­های انرژی عضلانی میانگین درد از 18/3 به 76/1 بلافاصله پس از درمان و 85/1 یک هفته پس از درمان کاهش یافت (001/0>P) و میزان درصد بهبودی دامنه حرکتی از 33/61 به 42/74 بلافاصله پس از درمان و 44/73 یک هفته پس از درمان رسید (001/0>P) و در مورد شاخص سنجش حس عمقی، میانگین خطای مطلق بازسازی زاویه از 43/4 به 7/3 بلافاصله پس از درمان و 10/4 یک هفته پس از درمان رسید (001/0>P). نتیجه گیری استفاده از یک جلسه تکنیک­های انرژی عضلانی در بیماران گردن درد مزمن غیراختصاصی، باعث کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی و نیز کاهش خطای مطلق حس عمقی آنها می­شود.