تاثیر تمرینات تعادلی بر سازگاری کینماتیک مفاصل ران، زانو و مچ پای زنان سالمند در حین راه رفتن

Abstract

مقدمه و اهداف یکی از آسیب­های دوران سالمندی، آسیب های ناشی از افتادن حین راه رفتن است هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات تعادلی بر سازگاری کینماتیک مفاصل ران، زانو و مچ پا در راه رفتن زنان سالمند بود. مواد و روش­ها تحقیق به روش نیمه تجربی انجام شد. بدین منظور20زن سالمند با دامنه سنی 75-60 (84/4±72/67 سال) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی ساده به دو گروه ده نفری کنترل و تمرین تقسیم شدند. سپس از آزمودنی‌های هر دو گروه یک آزمون مشابه پیاده‌روی در یک مسیر هفت متری با سرعت گام برداری مورد دلخواه طی دو جلسه پیش و پس آزمون به فاصله شش هفته از هم گرفته شد. گروه تمرین به طور منظم هفته ای 3 جلسه و در مجموع 18 جلسه تمرینات تعادلی (شامل انواع ایستادن‌ها و راه رفتن‌ها) را بر اساس پروتکل تعیین شده انجام دادند. با استفاده از دستگاهتحلیل حرکتیویژگی‌های کینماتیک راه رفتن شامل دامنه حرکت مفاصل ران، زانو و مچ پا جمع‌آوری و از طریق نرم افزار کرتکس تحلیل شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مرکب (2 گروه × 2 زمان) تحلیل شدند. یافته‌ها نتایج تحقیق بهبود معنی‌دار در دامنه حرکت مفصل ران (03/0=P) در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. دامنه حرکتی مفصل زانو (12/0=P) در گروه تمرین، نسبت به گروه کنترل معنی‌دار نبود. تفاوت معنی­داری در دامنه حرکتی مچ پا در دو گروه تمرین تعادلی و کنترل مشاهده نشد(28/0=P). نتیجه‌گیری نتایج نشان داد که سازگاری‌های کینماتیک مفصل ران در زنان سالمند زیر تاثیر شش هفته تمرینات تعادلی قرار می گیرند. بنابراین، مداخله تمرینات تعادلی می تواند رویکرد موثری در بهبود فاکتورهای خطرزا در افتادن و توسعه جابجایی ایمن در جمعیت افراد سالمند باشد.